Shot-online 05/01/2017

Cercle en Carrefour Market doen het met een stickerboek

Naar analogie met de gekende Panini stickerboeken sloegen Cercle en Carrefour Market de handen in elkaar om een mooi album samen te stellen waarin, op enkele uitzonderingen na, alle spelers van de voetbalschool tot de eerste ploeg en de Cercle-leiding in voorkomen.

Op een persconferentie verduidelijkten de regionaal directeur en de PR-verantwoordelijke van Carrefour Market, geflankeerd door de verantwoordelijken van Carrefour Market Scheepsdale en Brugge St.-Andries (de twee winkels waar de stickers kunnen bekomen worden) het opzet.

Carrefour Market wil zijn lokale verankering beklemtonen en doet dit o.a. met het aanbieden van stickerboeken aan de lokale voetbalverenigingen.

De inhoud en cover zijn samengesteld door de ploeg. De leden van de vereniging krijgen het album. Sympathisanten kunnen het voor slechts € 2,00 aankopen in de twee hierboven vermelde winkels.

Er zijn in totaal 363 stickers, waarbij elke speler als start zijn eigen sticker krijgt. Het stickerboek vervolledigen kan via aankopen in de twee filialen. Per schijf van € 25,00 ontvang je een zakje met vier stickers. Bij aankopen van deelnemende producten (variabel per week) krijgt de klant extra stickers en mogelijks volgen er nog promo-acties om het boek sneller vol te krijgen.

De actie is gestart op 23 december en loopt tot 18 maart.

Cercles algemeen directeur Eric Deleu dankte de verantwoordelijken van Carrefour Market en stelde dat het in 1B niet steeds evident is om steun te krijgen om dergelijke zaken te realiseren. Hij loofde tevens het werk van de personen die zich hiervoor hebben ingezet.

Regiodirecteur Bart Demarest, tot zijn 18e zelf jeugdspeler van Cercle, “veertig kilogram eerder” (citaat), vond het (terecht) een prachtig ontwerp en benadrukte dat dit voor wie er als jeugdspeler in voorkomt, over pakweg twintig jaar, een schitterend souvenir zal zijn.

Er kwam onze redactie ter ore dat er ondertussen reeds een facebookpagina zou bestaan om tot uitwisseling van dubbele prentjes te komen.

(Georges Debacker)

Gerelateerde nieuwsberichten

The revival - Miguel van Damme

Bij de aanvang van de voorbereiding van het vorige seizoen kwam het als een donderslag bij heldere hemel. Bij Miguel Van Damme werd leukemie vastgesteld. In februari interviewden we Miguel die toen vol goed hoop was dat de revalidatie goed verliep en hij keek reeds vooruit naar zijn eerste stappen op de groene mat. Terecht blijkt nu. Zijn doorzettingsvermogen als sportman, de medische bijstand die hij ontving, de morele steun van velen en mogelijks net dat tikkeltje geluk dat iedereen nodig heeft, bracht hem inderdaad terug op het voetbalveld. Dat dit reeds mogelijk was in de Bekerwedstrijd tegen Genk is op zich een half mirakel. Weinigen deden het hem voor.

We hadden een kort gesprekje met hem “the day after”.

Miguel, goed een jaar na de vreselijke diagnose stond je tegen KRC Genk op het hoogste niveau opnieuw tussen de palen?

’t Is zot geweest. Ik had nooit gedacht dat het zo snel zou gaan. Ik herinner me nog goed dat ik ruime tijd geleden een gesprek had met de ploegdokter die me vertelde dat we het bij het begin van het seizoen rustig zouden opbouwen en voornamelijk met de kine’s werken en als alles goed zou verlopen dat ik in december of bij de winterstage zou kunnen meetrainen met de groep en eventueel wat wedstrijden spelen. Nu blijkt dat ik met de zomerstage reeds kon meetrainen en enkele wedstrijden met de Beloften spelen. Het is immens hoe snel het gegaan is. Mijn lichaam heeft het goed aangenomen. Alleen maar positieve zaken dus.

20 september 2017 zal wellicht een speciale dag blijven voor jou?

Inderdaad. Ik heb reeds enkele wedstrijden met de Beloften achter de rug, maar nu voor het grote publiek terug te komen en het vertrouwen krijgen van de trainers, is vanzelfsprekend heel positief en heel leuk. Ik ben er hen heel dankbaar voor. Ook voor de steun die ik van de supporters kreeg, zowel voor als na de wedstrijd. Het is een moment dat altijd in mijn hart gegrift zal staan.

De supporters stonden inderdaad letterlijk en figuurlijk achter je.

Reeds tijdens de opwarming voelde ik me gesterkt door hen. Ook tijdens de wedstrijd en er na. Elke bal die je pakt of elk goed moment die je hebt in de wedstrijd hoor je inderdaad de mensen die achter je staan positief reageren. Ook tijdens de periode dat ik ziek was kreeg ik heel veel steun van vele mensen. Dit zowel van Cercle uit als van de voetbalwereld in het algemeen. Daar trek je je aan op.

Ook Cercle op zich bleef in je geloven. Je contract liep immers af tijdens je ziekte en toch kon je bijtekenen.

Door mijn ziekte kwam ik in een onzekere situatie. Eerst denk je voornamelijk aan genezen, maar naarmate je dichter bij die genezing komt, komt het sportieve dan toch terug boven water. Als je op dat ogenblik van Cercle hoort dat ze steeds van plan waren om mijn aflopend contract te verlengen, en mij de tijd te geven om terug te keren op het hoogste niveau, gaf dat een enorme boost voor mezelf en ook voor mijn familie.

Je “debuutwedstrijd” was niet mis?

Ik had een positief gevoel na gisteren. Ik kon enkel goede ballen pakken en we hebben ons terug in de match kunnen knokken. Spijtig van die lucky goal, maar we moeten de positieve zaken uit die wedstrijd onthouden.

Die eerste wedstrijd op het hoogste vlak, verteerde je die fysiek goed?

Ik trainde vandaag terug mee met de groep en kende totaal geen weerslag van gisteren. Gisterenavond ook geen abnormale vermoeidheid. Ondanks dat ik nog om de maand een lichte kuur krijg, heb ik er helemaal geen last van. Ook de dokters zijn positief verrast.

Ook je vriendin is onvoorwaardelijk blijven achter je staan en volgend jaar huwen jullie?

Inderdaad. We wonen reeds in ons nieuw huis maar op 15 juni komend jaar treden we in het huwelijksbootje. Alweer iets om naar uit te kijken.

Tot slot, je bent , samen met chocolatier Dominque Persoone, het gezicht van “Levensloop”?

Dit is een heel mooi initiatief van die mensen. Het is het tweede jaar dat ze dit organiseren. Toen ze me vroegen om peter te zijn, twijfelde ik natuurlijk geen moment. Je komt uit zo’n situatie en je weet wat die mensen doormaken, dan is dit het minste wat je kunt doen om je steun te betuigen en hen helpen een mooi bedrag in te zamelen. Een mooi initiatief en ik hoop dat het een geslaagde dag zal worden voor de organisatie.

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 21/09/2017

Silke Loridan

Wie het Cercle-secretariaat binnenstapt wordt vergast op de vriendelijke glimlach van een 23-jarige Veurnse. Silke Loridan werkt nu zowat tien maanden op het Cercle-secretariaat. Tijd dus om deze enthousiaste, gemotiveerde jongedame even aan u voor te stellen.

Wat deed je voorafgaand aan je job bij Cercle?

In het middelbaar studeerde ik “economie-moderne talen”. Ik was gestart met “wetenschappen”, maar wijzigde mijn keuze. Dat komt eigenlijk wel goed van pas nu op mijn werk bij Cercle met al die verschillende talen.

Vervolgens verbleef ik twee jaar in Gent. Eerst volgde ik aan de universiteit “criminologie”. Ik droomde er altijd al van om rechercheur te worden. Daarom koos ik die richting. Uiteindelijk was het niet zo mijn ding. Het was te zwaar voor mij. Dit moet ik eerlijk toegeven. Vervolgens “grafische en digitale media” aan de Hoge School . Dat was wel leuk, maar mijn ontwerpen waren echter niet goed genoeg en de creatieve ideeën kwamen er niet steeds uit zoals het moest. Dan weet je voor jezelf dat je moet stoppen (lacht).

Ik werkte ook als jobstudent in een supermarkt in Oostduinkerke. Uiteindelijk bleef ik er om er vast te werken. Dat was een periode van twee jaar. Ik groeide, kreeg meer zelfvertrouwen, werd volwassener en leerde meer op mijn eigen benen staan. Ik werd ook socialer tegenover anderen en kwam meer uit mijn schelp.

Na twee jaar werd het wel tijd voor iets anders. Ik wou een meer administratieve job waarbij ik meer mijn hoofd dan mijn handen moest gebruiken.

Zo belandde je via facebook bij Cercle?

Ik voetbalde destijds bij White Star Bulskamp, dezelfde ploeg waar ook de zus van secretariaatcollega Branco voetbalde en hij eveneens bij de mannen. We zijn reeds zo’n acht jaar vrienden op facebook. Zo zag ik op een dag een Cercle-vacature passeren. Ook voorheen had ik reeds Cercle-vacatures gezien op facebook, maar toen vond ik dat ik er nog niet klaar voor was en solliciteerde niet. Nu had ik echter het gevoel: “dat is het, nu ben ik er klaar voor!”. Ik solliciteerde en bekwam de job.

"Het is mijn droomjob."

Ook voorheen kwam je reeds af en toe naar wedstrijden zien?

Ik was reeds verschillende malen op Jan Breydel. Dit zowel op Cercle als Club. Op Cercle was dit met Branco, zijn zus en zijn familie mee. Ik vond het een leuke sfeer. Iedereen kent mekaar. Het gaat er zeer familiaal aan toe. Misschien zijn de supporters niet zo talrijk als bij een andere ploeg, maar ik vind iedereen wel aangenaam. Ze beschouwen je direct als een deel van de familie.

Je bent hier nu zo’n tien maand. Hoe voel je je?

Ik startte op 22 december 2016. Ik heb een supergoed gevoel. Het is mijn droomjob. Toen ik vroeger in de tribune zat, droomde ik er van om daar beneden te staan en iets met de organisatie kunnen te maken te hebben. Hier werken is voor mij echt de max! Het is danig gevarieerd, het is nooit saai. Het steekt niet tegen omdat je zodanig veel zaken hebt om je om te bekommeren. Ik krijg ook veel verantwoordelijkheden en het bijhorende vertrouwen, en dat vind ik ook leuk. Bovendien ervaar ik dat ik in dit jaar ook zeer veel bijgeleerd heb. Ik sta weer tien stappen verder in mijn leven qua persoonlijkheid. Je leert ook zeer veel nieuwe mensen kennen.

Je sprak van meer “open” worden. Je beperkt je niet tot je kerntaken op Cercle maar bent ook tegenwoordig “buiten de diensturen” op supportersfeestjes en organisaties?

Ik probeer inderdaad zoveel als mogelijk supportersfeestjes van de diverse verenigingen bij te wonen. Zo leer je ook die mensen beter kennen en de sfeer is er telkens zeer goed. Weer dat familiale, waarbij ik me direct thuis voel.

Dat ik ook aan “Levensloop” heb deelgenomen? Ik heb mijn neefje, die nog zeer jong was, verloren aan kanker. Al een voldoende motivatie op zich om deel te nemen. Sowieso wou ik eens deelnemen en toen ik vernam dat Jimmy De Wulf en Broes (Beloften) vanuit de jeugdwerking een team zouden afvaardigen, aarzelde ik niet. Na de uitwedstrijd op Beerschot-Wilrijk zijn we rechtsreeks naar “Levensloop” gereden om daar present te zijn van middernacht tot 04.00 uur. Niet dat we de ganse tijd gelopen hebben natuurlijk.

"Ik probeer ook alle uitwedstrijden bij te wonen. Ik miste er nog maar eentje dit seizoen. Cercle is eigenlijk mijn leven geworden!"

Ik zag het reeds vaak aan de uren waarop ik mails ontvang van het secretariaat en aan de randactiviteiten, het is hier geen nine to five job hé?

(lacht) Inderdaad. Het is wel een hele verandering. Mijn vorig werk was gewoon van 08.30 hr tot 19.00 hr . Je kwam thuis en deed niets meer voor je job. Nu sta ik op met Cercle en ga ik slapen met Cercle. Ik vind dat niet erg. Ik wil immers dat Cercle groeit. Ik wil er moeite in steken, zorgen dat het vooruitgaat en dat de supporters tevreden zijn. Dat vind ik echt belangrijk. Het is dan ook geen probleem voor mij om langer te blijven. Ik ga pas naar huis als mijn werk gedaan is. Actueel is het enkel wat moeilijker te combineren met mijn avondschool, maar ik heb het er voor over.

"Cercle is eigenlijk mijn leven geworden!"

Avondschool?

Ik zit in het 2e jaar “reisconsulente” aan Syntra. Ik ben daarmee aangevangen (voor ik bij Cercle kwam) omdat ik het idee had opgevat om in het buitenland te gaan werken. Sinds ik hier tewerkgesteld ben, is dat natuurlijk niet meer het doel maar het vak op zich interesseert me wel. Ook tijdens die opleiding leer ik veel bij. Ik ben er op alle vlakken vlot door en ik wil mezelf bewijzen dat ik iets kan afmaken. Mogelijks kan ik het in mijn verdere leven nog gebruiken. Je weet nooit wat de toekomst brengt.

Reizen zit wel in de familie. Mijn peter woont in Maleisië. In de vakanties gingen we ook vaak met mijn ouders op reis. We huurden huisjes of vertrokken met de caravan. Het zit er van kinds af aan in. Spijtig genoeg is het in combinatie met mijn job op Cercle niet meer zo vaak mogelijk.

Het kwam reeds even aan bod, je voetbalde ook zelf?

Ik speelde vijf of zes jaar bij White Star Bulskamp. Vanaf de opstart van de ploeg was ik er bij. Door het studeren heb ik dit jammer genoeg moeten stoppen. Mocht ik kunnen en de tijd hebben, zou ik er direct terug aan beginnen. Ik voetbal enorm graag. Dat is iets wat ik wel mis. Als ik van op de tribune wedstrijden zie, dan wil ik zelf op dat plein staan… (lacht).

Ik kom nog even terug op het secretariaat. Het klikt blijkbaar zeer goed tussen de collega’s?

Jazeker. Toen ik hier aankwam was het even aanpassen als enige vrouw. Maar er is een toffe sfeer. Iedereen is familiaal en accepteert elkaar zoals men is. Ook onze recentste aanwinst (sinds maandag n.v.d.r.) is een toffe gast. We zijn allemaal jong en voelen elkaar daardoor wellicht ook wat beter aan.
Het is zeker een plezier om hier te werken.

Een mooie afsluiter waar ik niets aan toe te voegen heb.

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 17/10/2017

Historiek van de shirtsponsors

Actueel zijn de Cercle-truitjes maagdelijk blank op de borst. De fiere witte dwarslijn loopt ononderbroken van de rechterschouder tot de linker heup.
Door de jaren heen prijkten er echter vijftien verschillende hoofdsponsors op de truien. Recordhouders (8 seizoenen) zijn onze recentste hoofdsponsor, die thans nog steeds op de rug prijkt, ADMB en ABB-verzekeringen. Rodenbach, die voor de supporters (naast Ysco) de lekkerste sponsor was (gezien de talloze gratis vaten…), prijkt op nr 3 met zes seizoenen.

De eerste vorm van sponsoring op de voetbaluitrusting kwam er bij Cercle in de jaren ’60. Het betrof eerst CULLIGAN (waterverzachters, koelers, …) en daarna de olieproducten “SINCLAIR” (Amerikaanse maatschappij opgericht in 1916 en genaamd naar de stichter). Deze publiciteit kwam voor op de trainingsvesten van de spelers. Shirtreclame was toen nog niet toegelaten.

Het logo van Sinclair was een groene dino (eigenlijk een Brontosaurus). Ik herinner me nog goed hoe voorafgaand aan sommige wedstrijden de spelers plastic groene dino’s in de tribune van het Edgard De Smedtstadion gooiden.
Even als uitsmijter: het dino logo werd gekozen omdat de firma een link wilde leggen met de enorme ouderdom van de grondstof waaruit hun producten gemaakt werden (en nog steeds worden).

1966-1967

1967-1968

Vanaf het seizoen 1972-1973 werd shirtreclame (onder strikte voorwaarden zoals één hoofdsponsor en niets meer) toegelaten. Meteen ook de aanleiding waarom de thans befaamde retro-truitjes slechts één volledig seizoen gedragen werden (1971-1972).
Cercle begon met een smakelijke sponsor, nl. het product met de toepasselijke naam “GOAL” van Chocolade Jacques.

Op de ploegfoto van het seizoen 1973-1974 prijken de spelers weliswaar nog eenmaal met de mooie truitjes met C-logo, maar algauw wijzigden de truitjes met een nieuwe sponsor, nl de ferry maatschappij TOWNSEND THORESEN met aanlegplaats in Zeebrugge.

Met het West-Vlaamse YSCO kwam er stabiliteit in deze sponsoring, want de ijsjesfabrikant prijkte drie seizoenen op de truien (74-75, 75-76 en 76-77).

1974-1975

Nog meer stabiliteit in de volgende veertien seizoenen. ABB-verzekeringen nam de eerstvolgende acht jaar voor zijn rekening (77-78 t/m 84/85).

1982-1983

De volgende zes jaar (85-86 t/m 90/91) waren voor RODENBACH. Een periode waar de (dorstige) supporters met heimwee aan terugdenken. Niet alleen omwille van het voetbal (met de klassespelers die we in die periode hadden), maar zeker ook omwille van de gulle sponsor naar de supporters toe…

1986-1987

In 1991-1992 een kort intermezzo met 49-JEANS dat eerder ook al sponsor van onze buren geweest was.

Toen volgden drie jaar met het Brugse benzine/diesel merk PETROS (92-93 tot zowat half 94-95). Door “omstandigheden” werden die drie seizoenen niet voltooid en kwam het sokkenmerk BREITEX voor de rest van het seizoen op de shirts.

Vervolgens, 95-96 en 96-97, kwam YSCO terug op de proppen en viel ook een regelmatig gratis ijsje in de gratie van de supporters.

Daarna ging Cercle de “auto-toer” op met RENAULT, welke vier seizoenen op de groen-zwarte shirts prijkte (97-98 t/m 00-01).

1998-1999

Wat de nieuwe sponsor in 2001-2002 inhield, was niet zo meteen duidelijk voor de modale supporter. Het betrof RES, een Barter-system waarbij o.a. handelaars onder elkaar konden/kunnen afrekenen met een eigen puntensysteem dat een geldwaarde vertegenwoordigde. RES bleef twee seizoenen sponsor, het 2e seizoen in co-sponsoring met Standaard Boekhandel, en pikte ongetwijfeld een graantje mee met de extra publiciteit bij de promotie naar 1e afdeling in 2003.

De daaropvolgende twee seizoenen (03-04 en 04-05) was het lezen geblazen want STANDAARD BOEKHANDEL van voorzitter Frans Schotte blonk op de truien.

Tijdens de drie seizoenen nadien kregen we telkens een nieuwe hoofdsponsor en telkens uit een volledig andere branche. In 2005-2006 was het de nationale telefooninlichtingendienst 1207, in 2006-2007 de voedingssupplementen VITAFYTEA en in 2007-2008 de campingvakanties VACANSOLEIL.

Ik schreef reeds dat in de jaren ’70 en ‘80 er een behoorlijke stabiliteit was i.v.m. de hoofdsponsors. In het seizoen 2008-2009 zette ADMB de eerste stap om zich naast sponsor ABB-verzekeringen van destijds te plaatsen. Deze HR-dienstengroep bleef eveneens maar liefst acht seizoenen hoofdsponsor van Cercle en is nog steeds co-sponsor (rugreclame).

Tijdens het vorige seizoen (2016-2017) had Cercle geen hoofdsponsor maar stond de vermelding van BUSINESS KRING 12 op de truien.

Noot: Van zodra dit toegelaten was prijkten ook tal van cosponsors op de shirts. Vaak ook trouwe. Niet in het minst de firma VAILLANT die Cercle zowat 25 jaar sponsorde met o.a. rugpubliciteit.

Tot zover dit beknopt overzicht betreffende zowat vijfenveertig jaar hoofdsponsors op de groen-zwarte truien.

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 28/11/2017

Schijnwerpers op … Luc Constandt

Bij het vallen van het blad. SHOT Online sprak met Luc Constandt, bestuurslid van de VZW Cercle Brugge en Cerclist in hart en nieren. Net voor de aftrap tegen Waasland-Beveren spraken we de bedrijfsleider uit Maldegem bij een kop warme soep.

Lees meer

Shot-online 04/12/2018

Back in Business

“Alleen de optimisten zullen overleven”, is een toepasselijk spreekwoord. Toen Cercle enkele weken geleden zeven punten achter holde op Lierse, gaven velen geen cent meer voor Groen-Zwarte kansen op de tweede periodetitel.
Iemand die zich toen positief opstelde en verklaarde dat alles mogelijk is in 1B, kreeg niet de stempel “positief” maar “naïef” op het voorhoofd gedrukt. Persoonlijk meegemaakt…

Maar, op een psychologisch moment, net voor de korte winterstop en met de feestdagen in het verschiet, staat Groen-Zwart zowaar reeds tweede in de huidige periode met slechts één puntje achterstand op de Pallieters en, eveneens niet onbelangrijk mocht het uiteindelijk toch niet lukken, derde in de totaalrangschikking met negen punten voor op plaats vijf.

Gezien er nog een onderlinge confrontatie komt met Lierse (thuiswedstrijd op vrijdag 19 januari om 20.30 hr) heeft de ploeg van Frank Vercauteren vanaf heden alles in eigen handen. Nu komt de periode waarbij een ruime kern van pas kan komen. Dat alle posities op zijn minst dubbel bezet kunnen worden zal zijn nut hebben bij de ondertussen (gezien het vorderen van de competitie) oplopende gele kaarten en gebeurlijke blessures. Zo zagen we bv. hoe Hector Rodas (zelf langdurig gekwetst voorheen) Jérémy Taravel prima verving tijdens diens schorsing. Dat we eindelijk terug over het Monegaskisch talent Cardonna kunnen beschikken na zijn langdurige blessure, heeft een duidelijke invloed op de resultaten. Ook Gianni Bruno staat terug aan de deur te kloppen. Daarnaast laten de woorden van trainer Frank Vercauteren in de pers weinig aan de verbeelding over dat er eerstdaags nog gerichte versterking zou komen om het doel te realiseren.

Over pers gesproken. Het blijft hemeltergend hoe stiefmoederlijk 1B behandeld wordt in de media. Ikzelf trok in elk geval reeds mijn conclusies.

Na het feestgedruis staan in de komende twee maanden nog acht “cupfinals” te wachten. Op zondag 25 februari valt het doek over de reguliere competitie in 1B. We sluiten thuis af tegen Westerlo. Vijf van de acht wedstrijden spelen we in “Jan Breydel”. Het mag dan al putje winter zijn, de vereniging rekent op uw warme steun om het doel, winst van de 2e periode en daarna nog wat meer, te bereiken.

Eerstvolgende afspraak dus op vrijdag 5 januari met de thuiswedstrijd tegen OHL (20.30 hr).

Leve Cercle!

Georges Debacker
Hoofdredacteur SHOT-online

Lees meer

Shot-online 19/12/2017

bekijk alle nieuwsberichten