Daags voor de tweede uitwedstrijd van het seizoen (tegen Oud Heverlee Leuven) trok ik opnieuw naar de groen-zwarte kant van het Jan Breydelstadion. Na de training had ik een interessant gesprek met onze nieuwe rechtsachter Lloyd Palun.
Lloyd, je bent zoals veel spelers net bij Cercle Brugge. Kun je even je carrière tot nu toe schetsen voor onze lezers?
Ik zag het levenslicht in Arles, in het zuiden van Frankrijk. De stad waar Vincent Van Gogh ook vaak vertoefde. Mijn roots liggen evenwel in Gabon en ik draag ook nog steeds die nationaliteit. Mijn eerste voetbalervaring deed ik op bij het Zuid-Franse Martigues. Ik doorliep er de jeugdreeksen en maakte er ook mijn debuut in de eerste ploeg. Het was een ploeg die wat zweefde tussen de laagste profreeksen en de hoogste amateurreeksen. Ook Eric Cantona speelde daar trouwens nog in de jaren 1980. In 2009 verkaste ik naar Trinité Sport, een amateurploeg, ook al in Zuid-Frankrijk. Opnieuw een jaar later kwam het naburige en grote Olympique Gymnaste Club Nice-Côte d&rqsuo;Azur, kortweg OGC Nice aankloppen. Een ploeg met een rijke traditie. Ze werden ondermeer vier keer kampioen in de Ligue 1. Ik bleef er van 2010 tot 2015. Ik speelde er een aanzienlijk aantal wedstrijden op het hoogste niveau. Vorig jaar speelde Nice trouwens een fantastisch seizoen. Het eindigde op een derde plaats en speelt momenteel voor een plaats in de Champions League. Na de tijd bij Nice ging ik aan de slag bij Red Star Parijs. Een ploeg die toen in Ligue 2 aantrad, maar momenteel een reeksje lager speelt.
"De ploeg terug naar het hoogste niveau brengen is onze taak."
En toen kwam Cercle Brugge. Waarom koos je uiteindelijk om de groen-zwarte kleuren te verdedigen?
Eerst en vooral koos ik voor het ambitieuze project dat Cercle me voorstelde. Francois Vitali bouwde aan een zeer competitieve ploeg en alles rond de ploeg straalt gewoon ambitie uit. Die ambitie is ook meteen uitgesproken en is gewoon kampioen spelen met Cercle. De ploeg terug naar het hoogste niveau brengen is onze taak. Ik begrijp dat Cercle een begrip is in het Belgische voetbal en de ploeg hoort gewoon thuis op het hoogste niveau. Naast de grote sportieve ambities, koos ik ook bewust voor een buitenlands avontuur. Ik had ook wat aanbiedingen uit de Franse Ligue 2, maar die legde ik naast me neer om twee jaar bij Cercle te tekenen. Het was voor mij, op mijn 28ste, een goede stap in mijn carrière.
Wat was je eerste indruk bij Cercle?
De eerste indruk was meteen zeer positief. Alles verloopt hier super professioneel. De spelers en de leden van de technische staf kunnen in alle rust werken. De omkadering is gewoon top. Eigenlijk moeten wij alleen maar denken aan de prestaties op het veld, al de rest is voor ons geregeld. De voertaal is hier ook Frans. Dat is voor mij uiteraard ook een pluspunt. Toch ben ik momenteel bezig met het leren van de Nederlandse taal. Ik vind dit zeer belangrijk. Tenslotte woon ik hier ook in de buurt en wil ik me wat integreren.
Hoe zit het op persoonlijk vlak? Je woont in de buurt van Brugge vertelde je net?
Inderdaad, ik woon in de rand van Brugge. Een stad die ik ondertussen al een paar keer bezocht en echt fantastisch vind. Ik ben niet getrouwd, maar woon samen met mijn vriendin en heb twee kinderen.
De competitiestart verliep alvast foutloos met twee overwinningen en een zes op zes, tevreden?
Uiteraard zijn we met het resultaat van de twee eerste wedstrijden zeer tevreden. We behaalden het maximum en dat is goed. Ik ben echter van mening dat alles altijd beter kan. Eigenlijk is dit ook logisch. Het is een volledig nieuwe ploeg en de automatismen kunnen nog wat beter. Maar het is belangrijk dat we hard blijven werken en elkaar scherp houden. Dan volgen de resultaten vanzelf. Maar bovenal moeten we vooral ook plezier hebben in het voetbalspelletje.
De eerste twee wedstrijden stond je ook telkens in de basiself. Is de rechtsachter je beste positie?
Het is in elk geval mijn favoriete positie. Ik hou ervan om de hele flank af te dweilen en ook goede voorzetten af te leveren voor de spitsen. Het samenspel met Irvin Cardona verliep tijdens die twee wedstrijden al zeer goed. Het verdedigende werk is mijn prioriteit, maar als ik een mogelijkheid zie schuif ik graag eens mee. Ik ben wat ze noemen ‘een loper’. Ik kan ook uit de voeten op de linksback mocht dat nodig zijn.
Straks volgt een wedstrijd in en tegen OH Leuven. Ken je die ploeg al? En weet je al hoe de competitieformule werkt?
Ik moet eerlijk bekennen dat ik OH Leuven nog niet aan het werk zag en ze dus ook niet ken. Dit geldt eigenlijk voor de meeste tegenstanders. Maar tijdens de tactische bespreking voor de wedstrijd zal de technische staf ons wel wijzen op hun sterktes en zwaktes. En de competitieformule is mij inderdaad al uitgelegd door de spelers die hier al een tijdje actief zijn. Ik denk dat het de enige competitie ter wereld is waar ploegen vier keer tegen elkaar spelen. Op het einde gaat het gewoon om het winnen van een periode en op die manier de promotie af te dwingen.
Laat ons hopen dat Cercle Brugge daarin slaagt dit seizoen. Aan de inzet van onze sympathieke rechtsback zal het in elk geval niet liggen!
(Stijn Sinnaeve)
