Shot-online 25/01/2018

Met Cercle doen wat Antwerpen vorig jaar deed - Johanna Omolo

Tussen de twee thuiswedstrijden tegen Lierse en Roeselare door had ik een afspraak gemaakt met Johanna Omolo. Onze Keniaanse middenvelder – woonachtig te Oostkamp, de thuisgemeente van onze hoofdredacteur - ontpopte zich tot een aangename gesprekspartner. Veel lachende gezichten trouwens aan de groenzwarte kant van het Jan Breydelstadion. Dat kan natuurlijk moeilijk anders met een knappe vijftien op vijftien op het rapport en een voorlopige eerste plaats in de tweede periode. Ik sprak met Johanna over zijn al rijk gevulde carrière, het huidige seizoen en zijn foundation.

Johanna, je bent geboren in Nairobi (Kenia). Dat land kennen we vooral van duursporten. Denken we maar aan de lange afstandslopers. Ook wielrenner Chris Froome groeide er op. Jij koos voor voetbal.

Inderdaad, het lijkt geen evidente keuze. Maar in onze gemeenschap werd er onderling al snel gevoetbald. Voor de lol uiteraard en om ons bezig te houden. Het klopt inderdaad dat veel van mijn landgenoten bekend zijn van de atletiek en de langere afstand. Maar ik werd verliefd op de bal en besloot volop te gaan voor een voetbalcarrière.

Je voetbalgeschiedenis begon dus bij een lokaal team in Kenia, maar al snel kwam je in België terecht.

Dat klopt. Vanaf 2006 begon mijn ‘actieve’ voetbalcarrière. Na enkele seizoenen kwam ik in contact met een manager en hij had op zijn beurt contacten bij het Belgische Visé. Dat was in het seizoen 2008-2009. Visé speelde toen in de tweede voetbalklasse. Ik kreeg er onmiddellijk mijn kans en bleef er één seizoen. Voor mij was de overgang naar het buitenland een zeer grote stap in het onbekende. Maar als je het in het voetbal wilt maken, moet je wel naar Europa. Ik was 20 en vond in Visé de ideale ploeg om mijn carrière te lanceren.

Na dat seizoen Visé kwam er een tussenstop van twee seizoenen in Luxemburg vooraleer je weer in België terecht kwam?

Inderdaad. Mijn prestaties werden opgemerkt door Fola Esch. Dat is een Luxemburgse club met een rijke geschiedenis. Sinds kort traden ze opnieuw aan in de hoogste Luxemburgse voetbalklasse de zogenaamde Nationaldivisioun. Ik bleef er inderdaad twee seizoenen en speelde er zeer vaak in de basis. Ik kon ook een aantal keer scoren, iets wat ik trouwens bij Visé ook al deed. Na die twee jaar in Luxemburg was er opnieuw interesse van enkele Belgische clubs. Beerschot AC was toen het meest concreet en ik trok voor drie jaar richting Antwerpen. Het eerste seizoen verliep voor mij persoonlijk niet zo goed. Ik kon maar een handvol selecties maken en viel soms naast de ploeg. Dat was moeilijk. Het seizoen erop werd er naar een oplossing gezocht en kon ik uitgeleend worden aan Lommel. Die uitleenbeurt verliep goed, want ik werd definitief overgenomen het seizoen erna.

Toch keerde je daarna opnieuw terug naar Antwerpen. In het seizoen 2014-2015 ging je aan de slag bij FC Antwerp. Je bleef er drie seizoenen en hielp vorig jaar mee de promotie afdwingen.

Vorig seizoen slaagden we er inderdaad in om te promoveren. Als spelersgroep was dit een fantastische ervaring. Maar vooral voor de supporters was dit een onvergetelijk moment en een onvergetelijk seizoen. Ik ben blij dat ik daartoe mijn steentje heb kunnen bijdragen. De periode in tweede klasse duurde namelijk al dertien jaar. Dit seizoen lijkt trouwens een beetje op het seizoen van Antwerp toen. Een mindere eerste periode, maar een tweede periode die veel beter liep. Laat ons hopen dat we met Cercle hetzelfde parcours kunnen afwerken. We zullen er als spelers in elk geval alles aan doen.

Waarom koos je in het vorige tussenseizoen voor Cercle Brugge?

Er kwamen veel nieuwe mensen op Antwerp en ik voelde er niet genoeg vertrouwen. Ze besloten om me te laten gaan bij een goed bod. Dat goede bod kwam van Cercle en ik zette met plezier de stap naar het mooie Brugge. Ik woon in de buurt, in Oostkamp.

Je speelde dit seizoen reeds veel wedstrijden, wat is je favoriete positie op het veld? Enkele wedstrijden geleden was je ook beslissend in de wedstrijd tegen OHL.

Ik ben een middenvelder die graag de nodige vrijheid heeft en af en toe wil meeschuiven om voorin gevaarlijk te zijn. Maar ik schik me ook in elke mogelijke andere rol. Tijdens de wedstrijd die je vermeldt, viel ik in onder moeilijke omstandigheden. We waren toen net met tien gevallen toen de trainer besliste om mij in te brengen. Er werd een fout op mij gemaakt in de zestien en Irvin (Cardona) kon de elfmeter benutten. Misschien een lichte penalty, maar hij werd gefloten.

Je bent ook bezig met andere zaken. Zo is er een foundation die jouw naam draagt?

Dat klopt. We willen met enkele mensen de situatie van jongeren in Dandora verbeteren. Het is de gemeenschap waar ik vandaan kom. Vandaag de dag zijn er daar nog veel problemen en we proberen die problemen zo goed mogelijk op te lossen. Het is onze bedoeling om de kinderen daar een betere toekomst te bezorgen. Dit doen we door zowel in te zetten op onderwijs als op het voetbal.

Alvast een mooi iniatief! Wie nog meer informatie wil over het project van Johanna kan terecht op https://johannaomolofoundation.org/ Vrijblijvende stortingen kunnen op BE02 7370 4816 9940. Voorts hopen we vurig dat Johanna kan doen wat hij vorig jaar deed en dat is de promotie afdwingen, ditmaal met Cercle!

(Stijn Sinnaeve)

Gerelateerde nieuwsberichten

12de man

Kees & Casper Verhoeven
Nederlandse supporters

Als hoofdredacteur van SHOT kwam ik in de voorbije 23 jaar vaak in contact met buitenlandse aanwezigen op Cercle-wedstrijden terwijl ik me her of der in het stadion bevond. Sommige “relaties” (en hun aanhankelijkheid t.o.v. Cercle) zijn niet kortstondig, zo bewijzen o.a. onze Ierse vrienden. Een ander bewijs zijn Kees en Casper Verhoeven uit het Nederlandse Berkel-Enschot (zie je de link in de plaatsnaam?). Ik interviewde de familie Verhoeven quasi exact 21 jaar geleden. Het artikel verscheen in SHOT nr 10 van mei 1997. Onder de kerktoren van Lissewege had ik toen een gesprekje met de jonge Casper en vader Cees. “Oudere” broer Kees kon er toen niet bij zijn.

Nog steeds tekenen de broers meer dan regelmatig present bij Cercle-wedstrijden, zowel thuis als uit. Even kennismaken.

Het valt wel meer voor dat we buitenlandse supporters enkele jaren als trouwe fans mogen begroeten, maar jullie houden het reeds erg lang vol. Daarenboven komen jullie van zo’n 200 Km. ver.
Als ik me goed herinner lag de basis meer dan twintig jaar geleden bij het regelmatig familievakantie uitje naar Blankenberge én … Josip weber?

Blankenberge was sinds jaar en dag voor onze familie meerdere keren per jaar dé vakantiebestemming. Zo gingen we ook het Belgische voetbal volgen. Ik kan me nog herinneren dat we ’s avonds in het Belgische appartement de samenvattingen van de wedstrijden op de BRT volgden en hoe we o.a. zagen hoe Cercle met 3-1 won tegen de buren met een fantastische wedstrijd van “fenomeen” Josip Weber. Een fenomeen als speler en als mens en hij werd al snel het jeugdidool van Casper (die ook verwijst naar klassespelers als Munteanu en Selymes). Ik denk dat bij die wedstrijd onze liefde voor Cercle ontstaan is (Kees). We volgden toen Cercle via de radio of teletekst en vader kocht regelmatig op maandag een Belgische krant. Daarna begonnen we (Kees) in Nederland de BRT-samenvattingen op video op te nemen, tot de VTM de rechten verwierf… Gelukkig is het via het internet nu gemakkelijker om informatie en beelden te vergaren.
(Casper) Op zaterdag 22 oktober 1994 ging ik voor het eerst met mijn vader naar Cercle. Ik was toen veertien. Kees kon er spijtig genoeg niet bij zijn. Cercle stond op dat ogenblik voorlaatste en moest tegen een topper als Standard, die nog niet verloren had, aantreden. Het werd een 3-0 overwinning. Ik was meteen helemaal verkocht!

Vader was destijds chauffeur van dienst?

Wij hadden toen vanzelfsprekend nog geen rijbewijs, dus waren we afhankelijk van vader. Tot eind de jaren ’90 reed hij regelmatig naar Cercle. Zo woonden we enkel malen per jaar een wedstrijd bij, vaak gecombineerd met onze vakanties in Blankenberge.Toen eerst Kees en daarna ikzelf in het bezit kwamen van een rijbewijs steeg het aantal wedstrijden sterk.

Jullie tekenen inderdaad heel regelmatig present in Jan Breydel?

Dit seizoen 15 van de 30 wedstrijden aanwezig geweest, zowel uit als thuis. Meestal combineren we dit met een dagje aan zee, en als het weer het toestaat, op het strand.

Sommige uitwedstrijden zijn heel wat korter bij jullie deur en ook daar vinden we jullie terug, al is het niet steeds makkelijk als het een combiregeling betreft of er geen kaartverkoop is aan de deur zoals op Union bv. .

(Kees) Ikzelf ben tegen combi-regelingen dus daar doe ik niet aan mee uit principe. Gelukkig konden we heel eenvoudig kaarten kopen voor Beerschot-Cercle (finalewedstrijd), al zaten we wel in een Beerschot vak. Weliswaar zonder Cercle-sjaal, maar ik moet toegeven dat de sfeer er prima was en er absoluut geen vijandigheden jegens Cercle waren. Voor kaarten in het Jan-Breydel stadion kunnen we gelukkig altijd, via jou Georges, op voorhand kaarten verkrijgen. Dat is echt heel prettig, want het is niet zo fijn als we lang hebben gereden om Cercle te zien, kaarten kopen aan de deur en dat we dan op rij 3 of zo moeten plaats nemen.
(Casper) Die wedstrijd op Beerschot-Wilrijk wilden we echt niet missen. Bij verplaatsingen waarbij de lokale loketten niet open zijn, zoals op Union, hebben we dan het geluk dat door onze goede contacten met jou, je de kaart(en) vooraf in Brugge koopt voor ons. Daar zijn we erg dankbaar voor.

Risicowedstrijden waar niet zo veel van afhangt of andere wedstrijden die we niet kunnen bijwonen, volgen we via een stream op internet. Dat is voor ons het voordeel van deze tijd t.o.v. de jaren ’90.

"Het mooiste om te zien was dat Cercle weer leeft."

De belangrijke wedstrijd om het behoud te verzekeren vorig seizoen op Lommel maakten we samen mee. Daar nam onze terreinfotograaf Geert bovendien een leuke foto van. Ook voor jullie was het resultaat toen een pak van het hart.

(Casper) Ik kwam net terug uit Fuerteventura en reed daarna met Kees meteen door naar Lommel. Het was een spannende wedstrijd met gelukkig een positief resultaat.
(Kees) Het was een onvergetelijke avond. De spanning was enorm. We waren al heel vroeg bij het stadion en tijdens de wedstrijd kwamen er steeds meer supporters binnendruppelen. Blijkbaar hadden de bussen vertraging. De ontlading bij de overwinning was enorm. Die leuke foto blijven we herinneren.

Bij de laatste (finale)wedstrijd dit seizoen, ging het niet over het afwenden van degradatie maar om de promotie. Hoe beleefden jullie deze wedstrijd?

(Casper) Het was een jaar met een groot contrast om eerst voor het behoud (profstatus) te spelen en daarna te promoveren naar 1A. De ontlading is in beide gevallen enorm geweest.
Wat er vooraf gebeurde met de ontvangst van de spelersbus heeft heel veel indruk op mij gemaakt. En toen er ook nog eens bijna 15.000 toeschouwers in het stadion zaten vond ik ongekend. Ik was vol spanning tijdens de wedstrijd maar toen de 2 doelpunten vielen zat ik wat gemakkelijker op mijn stoeltje. Alleen zag ik in de 2de helft een minder sterk Cercle wat ook nog een paar goeie kansen miste.
Toen de 2-1 viel zak je even door de grond van “het is over” maar toch bleef ik een sprankeltje hoop houden omdat er tegen Beerschot altijd wel iets gebeurde dit seizoen ( aanwezig bij de legendarische 2-3 overwinning op 13 januari op Beerschot).
Uiteindelijk viel een paar minuten later dan toch de treffer via de penalty. Ontlading was gigantisch!!!

(Kees) Enorm spannend, maar ik had er vertrouwen in. Het mooiste om te zien was dat Cercle weer leeft. En dan bedoel ik de versieringen in de Olympialaan, de geweldige aankomst van de bus en de spanning en sfeer rond het stadion. Het was allemaal gemeende liefde voor Cercle wat ik zag en dat deed mij goed!

Het was ook niet jullie eerste “kampioenenwedstrijd”. In 2003 waren jullie ook present (met pa).

(Kees) We waren er bij. Ook een week eerder toen het net niet lukte. Ik herinner me nog de geweldige rush van Berthé die hij helaas niet afmaakte. Gelukkig lukte het een week later wel! Qua sfeer en blijdschap viel dat kampioenschap in het niet bij de meest recente vieringen.

Bekerfinale’s?

(Kees) Bij beide (AA Gent & Genk) waren we aanwezig, helaas viel het resultaat steeds tegen. Het waren hele gezellige dagen, maar ook qua plek in het stadion was het niet helemaal dat. (Casper) Het waren wel twee geweldige ervaringen in Brussel onder het Atomium in het “Cercle Village”.

Casper maakte reeds eens een rekensommetje hoeveel wedstrijden (jullie kunnen niet steeds samen present zijn) van Cercle hij reeds bijwoonde. Vertel even, Casper.

De Cercle tickets bewaren Kees en ik altijd. En die vanaf 2000 heb ik sinds enkele jaren in een map verzameld. Deze ben ik recent gaan tellen en kom dan op 165 tickets uit sinds 2000.

In al die seizoenen die jullie meemaakten kenden we enkele “magere jaren”, waar verlies vaak diende ingecalculeerd te worden. Hoe verliep zo’n terugrit van 200 kilometer dan?

(Casper) De meest vervelende terugrit is die na de wedstrijd tegen KV Mechelen geweest toen Cercle degradeerde (2015). Tijdens deze terugrit radio uitgezet en wij drieën hebben die rit weinig gezegd. Ik ging een dag later op vakantie en mijn humeur was enkele dagen verpest. De overige kilometers na een verloren wedstrijden zijn over het algemeen goed te verteren vaak met een dosis humor. Je kunt overigens niet altijd winnen … (smiley).

(Kees) Meestal gaat dat wel, soms is de tegenstander ook beter en dan is dat makkelijker te accepteren. Tijdens het dramatische verlies tegen Mechelen een aantal jaren geleden was het inderdaad echter stiller dan normaal.

"Cercle is vaak de underdog geweest en dat trekt op een of andere manier ook aan."

Wat trekt jullie nog steeds zo aan in Groen-Zwart?

(Kees) Het voetbal zoals het vroeger was, denk ik. De gezellige sfeer. Bij Cercle is van echte commercie nog weinig te merken. Hoewel de competitie-indeling in 1B echt belachelijk is. In de oude 1e en 2e klasse was er mee diversiteit aan verenigingen en te bezoeken plaatsen. Cercle heeft altijd leuke spelers gehad. Verder is Cercle vaak de underdog geweest en dat trekt op een of andere manier ook aan. En natuurlijk het vriendelijke contact van de mensen die we via of door Cercle kennen.

(Casper) Eens een fan altijd een fan in goede en in slechte tijden. Cercle heeft altijd een neusje gehad om mooie/interessante spelers te halen (vooral in het verleden). Dit zijn te veel spelers om op te noemen.
De spectaculaire wedstrijden die we gezien hebben trekken ons natuurlijk aan, want soms lijkt dit alleen bij Cercle te kunnen. (3-2 ) Mechelen (115 Jaar bestaan) 2-3 (Beerschot) en de gewonnen derby’s.
Het warme, sympathieke en familialere van Cercle hebben in het begin al wel de basis gelegd. Er zijn door de jaren heen contacten met bepaalde personen/supporters van Cercle opgebouwd (en sommige oud-spelers).

Wat zijn jullie toekomstdromen voor Cercle?

(Casper) Dat Cercle door de samenwerking wel Cercle blijft zoals hierboven beschreven betreft de vereniging. Vooral dat Cercle sportief en financieel gezond blijft maar ook stabiel verblijf in 1A met leuk aantrekkelijk voetbal. Hopelijk dat Cercle ooit nog een prijsje pakt zou helemaal tof zijn!

(Kees) We zullen jaarlijks natuurlijk wedstrijden blijven bezoeken en zijn benieuwd hoe de verdere uitbouw van het huwelijk met Monaco zal evolueren. Cercle staat gelukkig weer op de kaart en hopelijk blijft de ziel van Cercle intact!

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 11/04/2018

50e verjaardag van wijlen Virgall Joemankhan

Op 7 juni 1989 stortte een SLM-vliegtuig vlakbij het vliegveld Zanderij in Paramaribo neer. 168 mensen kwamen om bij die crash, onder wie veertien spelers van het Kleurrijk Elftal, die op weg waren naar Suriname om in hun moederland deel te nemen aan een voetbaltoernooi. Onder de slachtoffers: de toen 20-jarige Virgall Joemankhan, die net vandaag 50 zou worden.

Lees meer

Shot-online 17/11/2018

Play-offs bij de jeugd

Ook bij de jeugd zijn er play-offs van toepassing.
Een woordje toelichting:
De ELITE jeugdkampioenschappen worden gespeeld door de clubs die uitkomen in de afdelingen profvoetbal 1A en 1B én de jeugdlicentie “ELITE” bezitten.
In dit artikel hebben we het over de leeftijdscategorieën U13 t/m U19. Bijgevolg de ploegen die met 11/11 spelen. (De U10 t/m U12 spelen 8/8 en de U9 5/5)

De ploegen worden ingedeeld in twee reeksen nl. A & B. Reeks A bestaat uit de twaalf ploegen met de hoogste kwaliteitsranking. Het is de Pro-league die de criteria voor deze kwaliteitsranking bepaalt. Deze criteria zijn onafhankelijk van het feit of de A- ploeg uitkomt in 1A of 1B.

De reeks B bestaat uit de overige (in principe twaalf) ploegen.

Zo spelen de Cercle-jongeren in reeks B tegen Eupen, Moeskroen, Westerlo, KV Oostende, Tubeke, Antwerp, KV Kortrijk, Roeselare, Waasland Beveren, Lommel en Union.

Na de heen- en terugwedstrijden worden in beide reeksen per leeftijdscategorie een rangschikking opgemaakt. Daaruit volgt een ranking. Die ranking wordt opgemaakt aan de hand van de eindklassering van de ploegen U15 t/m U19. Bij een gelijke stand haalt de vereniging met de hoogst geklasseerde U19 ploeg het.

De nummers 1 t/m 8 van de reeks A spelen een “play-off 1”.

De nummers 9 tot 12 van de reeks A en de nummers 1 t/m 4 van de reeks B spelen een “play-off 2”.

De nummers 5 t/m 12 van de reeks B spelen een “play-off 3”.

Dit weekend (4 maart) loopt de eigenlijke competitie af, maar er staan nog enkele inhaalwedstrijden op het programma (zoals voor ons de U13,14,17,19 tegen Roeselare op 11 maart).

De situatie ziet er op dit ogenblik rooskleurig uit voor de Groen-Zwarte jeugd. De combinatie van de U13 t/m U19 staat op plaats 3. De situatie om deel te nemen aan PO2, voor al deze ploegen, houdt rekening met de U15 t/m U19. Daar staat de Cerclejeugd op plaats 2 (voornamelijk met dank aan de U19 met plaats 1 en de U 17 met plaats 3) na het ongenaakbare Eupen.

Dat net de oudste jeugdcategorieën het goed doen is goed nieuws natuurlijk.

Voor de ploegen uit 1B is dit systeem van competitie positief naar mijn mening. Vroeger dienden ze het onder elkaar “uit te vechten” in 2e afdeling. Nu kunnen de jeugdploegen zich meten met ploegen uit 1A (en zoals in het geval van Cercle ze achter zich laten) en via deelname aan PO2 opnieuw tegen andere ploegen uitkomen. Sportief staan ze dus, ondanks 1B, op gelijke hoogte en dit kan belangrijk zijn voor (verstandige) ouders als ze beslissen waar ze hun zoon willen “stallen”…

Of het uiteindelijk binnenkort vaststaat dat de Groen-Zwarte jongeren definitief deelnemen aan PO2 en hoe ze het er van afbrengen, laten we later nog weten.

(met dank aan Wilfried Devos voor het bijhouden van de cijfergegevens)

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 03/03/2017

Ik hou van de bal - Kevin Hoggas

Van de drie wintertransfers die Cercle in januari realiseerde was Kévin de eerste. De 26-jarige Fransman mocht al vrij snel op een basisplaats rekenen en het Cercle-publiek heeft er een goed oog op.

Twee dagen voor de, alweer belangrijke, verplaatsing naar het Koning Boudewijnstadion, dat tijdelijk dienst doet als thuishaven van onze Brusselse vrienden met het stamnummer 10, maakten we een praatje met deze vriendelijke jongeman.

Je bent geboren en getogen in Besançon. Ook je voetbalroots liggen daar?

Ik doorliep alle jeugdrangen van Racing Besançon tot de U19 (nvdr: er is ook nog “Besançon Foot” die in de periode van Kévin veel lager speelde. Actueel bevinden beide ploegen zich echter in dezelfde lagere reeks, nl zowat de Franse 5e klasse). Op mijn 19e werd ik opgenomen in het A-team waar ik vijftien maal aantrad tijdens het seizoen 2010-2011 (Amateursliga) en eenentwintig wedstrijden in het daaropvolgende seizoen, dit in “nationale” (nvdr: 3e afdeling).

Op het eind van het seizoen ging het niet zo goed met de financiën van de ploeg en ze moesten de boeken neerleggen en degraderen naar de regionale competitie. Ik trok daarop voor drie seizoenen naar ASM Belfort, waar ik bijna alle wedstrijden (92) speelde.

In het seizoen 2014/15 schreef ASM Belfort, mede dankzij de jonge spelmaker Kévin Hoggas, geschiedenis. (Wikipedia)

Toen ging het hogerop naar de Ligue 2?

Ik kwam in contact met Evian TG FC (Ligue 2) en kende er persoonlijk een goed seizoen. Daar leerde ik ook Gianni Bruno kennen. Hij was er reeds toen ik arriveerde. Spijtig genoeg degradeerde de ploeg op het eind van het seizoen.

Opnieuw vatte je aan bij een Ligue 2 ploeg?

Bourg-en-Bresse Péronnas werd mijn volgende ploeg. Ik speelde ook daar in anderhalf seizoen (2016-17 en tot nieuwjaar 2017) veruit alle wedstrijden (54).
Ook zij verkeren actueel nog in degradatiegevaar.

Hoe kwam jij op Cercle terecht?

De onderhandelingen tussen Cercle en mezelf begonnen zowat half december. Cercles sportief manager François Vitali had contact opgenomen met mijn manager. Het project beviel me wel en voor mij was die transfer OK. Toen moesten de beide ploegen nog onderling overeenkomen, want ik was natuurlijk geen vrije speler. Dat lukte uiteindelijk en na nieuwjaar stond ik in het mooie Brugge.

Men heeft hier duidelijk vertrouwen in jou?

(lacht) Het is inderdaad zo dat als je een contract mag tekenen van drie en een half jaar, men vertrouwen in je stelt. Ik ben hier gekomen om het objectief van Cercle, de promotie naar 1A, te helpen bewerkstelligen. Volgend seizoen kan mijn verhaal dan nog mooier worden.

Was je steeds middenvelder?

Affirmatief, dat was steeds mijn vaste “lijn”. Dat ik ook vaak scoorde? Ik speelde regelmatig als “nummer 10” en dan kun je je offensiever uitleven. Zoals jij het zelf berekende scoorde ik ruim dertig maal in ongeveer 230 wedstrijden. Mijn statistieken liggen echter hoger in het geven van assists.

Fysiek lijk je sterk, we zien je overal op het terrein, maar ook technisch lukt het aardig?

Fysiek voel ik me inderdaad goed. De vorm zit actueel prima. De coach dient me soms wel te kanaliseren om mijn energie wat te spreiden, niet té veel afstand af te leggen en wat meer mijn positie te houden.

Wat techniek betreft: ik hou er van de bal aan mijn voeten te voelen. Meestal om een ploegmaat te bedienen maar ik neem er ook graag een dribbel bij om een tegenstander te verrassen. Ik hou van de bal.

Voel je je reeds thuis in Brugge?

Zeker! Ik woon op een appartement in het centrum van Brugge. Het is een mooie stad en ik voel me hier heel goed.

Mijn vriendin woont nog in Besançon. Ze werkt daar in de regio. Om haar hier te werk te stellen is het omwille van de taal natuurlijk niet eenvoudig. Daarom kijken we uit of er mogelijkheden zijn voor haar in de regio Rijsel. Eenmaal dat lukt, kan ze me hier vervoegen.

Terug naar het sportieve. Er staan op korte tijd heel belangrijke wedstrijden op het programma. Dat leeft wellicht in de groep?

Zeker! Iedereen is geconcentreerd en betrokken. Eerst de twee resterende competitiewedstrijden goed afwerken. Het begint overmorgen op Union. Als we daar punten pakken kan mogelijks de periodetitel reeds binnen zijn.
De beloning is de dubbele finale tegen Beerschot. Maar… eerst die twee competitiewedstrijden tot een goed einde brengen!
Dat promotie ook extra vakantie opbrengt? Dat zou een leuk extraatje zijn natuurlijk, maar daarvoor doen we het niet hé? Cercle naar 1A brengen, dat is het objectief!

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 15/02/2018

Cercle door de jaren heen (deel 206)

(periode van 23-07-1960 -> 06-08-1960)

Cercle

Het nieuwe voetbalseizoen 1960-1961 naderde op kousenvoeten. De groen-zwarten maakten zich op om een nieuwe gooi naar de promotie te doen en hoopten dat “derde keer goede keer” ook voor hen van toepassing zou zijn…

“Koning Voetbal weer in aantocht…  Cercle maakt zich klaar !” : “Deze week werd een aanvang genomen met de trainingen in het vooruitzicht van de nieuwe kompetitie 1960-1961.  Natuurlijk is het nog te vroeg om nu reeds uit te pakken met de vooruitzichten en de mogelijkheden van Cercle aangezien het hier slechts een eerste kontaktname geldt onder vorm van lichaamsoefeningen –zonder bal– om de stramme spieren los te werken, maar toch mogen we zeggen dat op het Edgard De Smedt Stadion een sfeer van vertrouwen, ja zelfs van optimisme heerst.
Van een buitengewone bedrijvigheid op de transfermarkt kan er bij de groen-zwarten moeilijk gewaagd worden al kan Eric Daels best een goede versterking zijn en kunnen in de laatste dagen nog verrassingen gebeuren.  In grote lijnen wordt dan ook de basisploeg behouden zodat van hun presteren in het komende kampioenschap heel wat zal afhangen.
Voorlopig kunnen we alleen maar hopen dat de spelers zich ten volle zullen inspannen om zo spoedig mogelijk de gewenste konditie en de juiste tred te vinden, ten einde volkomen klaar te zijn voor de officiële start in september a.s.  Verder rekenen we op een goede geest en samenwerking waartoe ook het bestuur en de trainer terdege hun steentje kunnen bijdragen.  In een ideale geest van samenhorigheid en onderling begrip moet Cercle zich dit jaar duchtig kunnen doen gelden en hun aanhangers voluit bevredigen.  Dit is onze enigste en vurigste wens die hopelijk met klank zal vervuld worden.”

Een ander artikel blikte nog even terug op de twee voorbije seizoenen toen Cercle telkens bijna de promotie te pakken had maar in extremis toch de duimen moest leggen :

“ “Derde keer, goei keer” voor Cercle ?“ : “Tot tweemaal toe werd Cercle in de afgelopen kampioenschappen op de meet geklopt voor de zo vurig betrachte promovering naar 1eklasse. Het jammerlijk en veelomstreden falen der groen-zwarten in de beslissende testmatch te Mechelen tegen Patro Eisden, ligt nog vers in het geheugen en nog dagelijks moeten we het aanhoren dat de Bruggelingen nooit meer dergelijke kans zullen krijgen !...
Zulks kan heel goed mogelijk zijn en is zeker te betreuren, terwijl het even waar is dat zware vergissingen begaan werden met verdragende gevolgen.  Maar gedane zaken nemen geen keer, zodat het best is daar niet verder te blijven bij stilstaan en de spons over het verleden te vegen.  Thans dient alles aangewend om niet meer in hetzelfde euvel te vervallen en alles in ’t werk gesteld om zich in ere te herstellen.
De grootste aandacht moet nu gaan naar het seizoen 1960-61 die voor Cercle hopelijk “derde keer, goei keer” wordt. Dinsdag woonden we de eerste training bij op de vernieuwde grasmat en we kunnen zeggen dat deze eerste kennismaking ons een beste indruk heeft gelaten.  Niet dat er geoefend werd dat de stukken er afvlogen, noch dat de meeste spelers reeds blijk gaven van een vergevorderde forme, maar de kameraadschappelijke geest en de goede verstandhouding waren opvallend en bemoedigend.
Onder leiding van de bruingebrande Delfour deden de twintigtal opgekomen spelers lichte lichaams-, lenigheids- en ontspanningsoefeningen waarin allen van goede wil getuigden.  Wij noteerden de aanwezigheid van praktisch de volledige Cercleploeg met Willy Mortier, Robert Serru, Aimé Baas, Dré Perot, Jackie De Caluwé, Noël Demey, Roger Notteboom, Gilbert Bailliu, Eric Buyse, Philemon Desmaele en Albert Michiels.  Enkel Marin Roje en Joseph Van Vlaenderen ontbraken wegens verlof.
We stipten ook de tegenwoordigheid aan van de nieuwe aanwinst Eric Daels van SV Wevelgem, een zwartharige rijzige atleet die de opgelegde oefeningen en bewegingen zeer flink uitvoerde.  Verder nog de bijzonderste invallers Acket, Wittewrongel, Jo Gerard en Verheye, de jongeren Van Hamme en Flamée en de “verloren zonen” Gaston Eeckeman en Willy Craeye.  Deze laatsten waren destijds flinke beloften, die echter bleven hangen en mits intensieve en harde training wellicht weer op het voorplan kunnen komen.
Wezen we reeds op het gemoedelijke van de eerste training die eerder een voorbereidend karakter had, dan zal de oefening echter geleidelijk harder en meer toegespitst worden.  En dat zal meer dan nodig zijn, vermits reeds op zondag 7 augustus een eerste wedstrijd dient betwist en dit in Frankrijk te Charleville waar de groen-zwarten het moeten opnemen tegen de nieuwe Franse eersteklasser Rouen.  Een gemakkelijke inzet is dat in geen geval en Cercle zal zeker behoorlijk zweten om tot een eervol resultaat te komen.
Het moet trouwens gezegd dat trainer Delfour zijn spelers weer een zeer lastig oefenprogramma in de schoenen schuift, want na deze harde inzet in Frankrijk wachten de groen-zwarten nog zware opgaven. Zo op maandag 15 augustus krijgen ze de traditionele Hollandse trip naar Breda, waarvan de terugmatch te Brugge waarschijnlijk begin september ’s avonds zal doorgaan.  Op zaterdag 20 augustus komt Beerschot op bezoek terwijl op zondag 28 augustus niemand minder dan de Belgische kampioenenploeg SK Lierse alhier te gast zal zijn.  Komt dan nog een vriendenpartij tegen Union waarvan de datum echter nog niet werd vastgesteld.
Dit alles wijst er op dat Delfour zijn spelers helemaal wil klaar krijgen voor de start van het kampioenschap op zondag 4 september a.s.  De gelegenheid om zich te roderen krijgen de groen-zwarten in ieder geval slechts voor het grijpen, maar het is nu te zien of allen zich daaraan zullen kunnen aanpassen.
De Cercledirigenten die we even uithoorden omtrent de vooruitzichten en de mogelijkheden der groen-zwarten in het komende kampioenschap, bleken zeer voorzichtig om niet te zeggen terughoudend in hun uitlatingen.  Het is een nieuw begin werd ons verzekerd, zodat men moet afwachten…  Alles hangt af van de konditie van de spelers en van het ploegverband, maar toch verwachten we en hopen we het beste.
We kunnen niet anders dan ons hierbij aansluiten en de hoop uitdrukken dat Cercle dit seizoen beter op haar zaak zal letten en met verenigde krachten hogerop zal trachten te komen.  Waar een wil is, is een weg, moet zowel voor spelers als bestuur de te volgen leidraad zijn !”

De groen-zwarten hadden zich bijna niet geroerd op de transfermarkt maar naarmate de dagen verstreken scheen hier toch wel een kentering in te komen. Het was het Cerclebestuur menens om zich in het promotiedebat te mengen en dus mocht er op enkele plaatsen wat versterking bijkomen…

“Toch nog versterking voor Cercle ?” : “De groen-zwarten hebben dit jaar geen sensationele aankopen gedaan en eerder de kat uit de boom gekeken. Daarentegen werd Hans Gerard voor een flinke bom duiten van de hand gedaan aan Union Sint-Gillis, zodat de transferaktiviteit voor Cercle eerder een passief betekende.
In laatste instantie schijnt hierin dan toch een gunstige kentering te komen vermits op het ogenblik dat we deze lijnen schrijven vergevorderde onderhandelingen bezig zijn voor de aankoop van nog een paar spelers.
Er is o.m. sprake van de voorspeler van SC Charleroi, Willy Lambert, die over twee seizoenen topscorer was van IIe Klasse, en voor wie alleen nog enkele details dienen geregeld.
Deze week werden tevens een tweetal Hongaarse voetballers getest en ook hier kan het nog tot een akkoord komen ! Afwachten is echter de boodschap…”

En dat het niet bij woorden bleef bewees het volgend artikel :

“Drie nieuwe spelers voor Cercle” : “In het kader van onze bijdrage over de eerste Cercletraining, lieten we uitschijnen dat de groen-zwarten in extremis best nog een paar belangrijke aankopen zouden kunnen doen. Dit werd trouwens bewaarheid en vrijdag in de namiddag kregen we de officiële bevestiging dat nog drie nieuwe transfers tot een goed einde gebracht en ondertekend werden.
In de eerste plaats gaat het om de bekende voorspeler van SC Charleroi, Willy Lambert, afkomstig van Nijvel, een gevaarlijke doelschutter die twee seizoenen geleden aan het hoofd stond van de goalgetters van 2eklasse met meer dan twintig doelpunten.
Tevens werden nog twee Hongaren aangeworven die gekwalificeerd zijn om in de fanionploeg op te treden. Het zijn de 22-jarige Zoltan Locskai, die verleden seizoen bijna alle matchen speelde bij de Anderlechtreserven als centervoor of inside en de 26-jarige André Gaal, die twee jaar geleden als achterspeler optrad bij de Gantoise-invallers. Naar men ons verzekerde zijn het technisch vaardige elementen die op de afgenomen testen een gunstige indruk lieten. Het is nu te zien hoe zij zullen presteren in kompetitie- en in ploegverband, zodat dient afgewacht of zij al dan niet aanwinsten voor de groen-zwarten zullen betekenen.”

Nvdr : naast deze drie vermelde spelers stapte ook nog de Hongaar Kovari over van Olympic Charleroi naar Cercle Brugge.

Lees meer

Shot-online 25/09/2018

bekijk alle nieuwsberichten