Shot-online 25/01/2018

Met Cercle doen wat Antwerpen vorig jaar deed - Johanna Omolo

Tussen de twee thuiswedstrijden tegen Lierse en Roeselare door had ik een afspraak gemaakt met Johanna Omolo. Onze Keniaanse middenvelder – woonachtig te Oostkamp, de thuisgemeente van onze hoofdredacteur - ontpopte zich tot een aangename gesprekspartner. Veel lachende gezichten trouwens aan de groenzwarte kant van het Jan Breydelstadion. Dat kan natuurlijk moeilijk anders met een knappe vijftien op vijftien op het rapport en een voorlopige eerste plaats in de tweede periode. Ik sprak met Johanna over zijn al rijk gevulde carrière, het huidige seizoen en zijn foundation.

Johanna, je bent geboren in Nairobi (Kenia). Dat land kennen we vooral van duursporten. Denken we maar aan de lange afstandslopers. Ook wielrenner Chris Froome groeide er op. Jij koos voor voetbal.

Inderdaad, het lijkt geen evidente keuze. Maar in onze gemeenschap werd er onderling al snel gevoetbald. Voor de lol uiteraard en om ons bezig te houden. Het klopt inderdaad dat veel van mijn landgenoten bekend zijn van de atletiek en de langere afstand. Maar ik werd verliefd op de bal en besloot volop te gaan voor een voetbalcarrière.

Je voetbalgeschiedenis begon dus bij een lokaal team in Kenia, maar al snel kwam je in België terecht.

Dat klopt. Vanaf 2006 begon mijn ‘actieve’ voetbalcarrière. Na enkele seizoenen kwam ik in contact met een manager en hij had op zijn beurt contacten bij het Belgische Visé. Dat was in het seizoen 2008-2009. Visé speelde toen in de tweede voetbalklasse. Ik kreeg er onmiddellijk mijn kans en bleef er één seizoen. Voor mij was de overgang naar het buitenland een zeer grote stap in het onbekende. Maar als je het in het voetbal wilt maken, moet je wel naar Europa. Ik was 20 en vond in Visé de ideale ploeg om mijn carrière te lanceren.

Na dat seizoen Visé kwam er een tussenstop van twee seizoenen in Luxemburg vooraleer je weer in België terecht kwam?

Inderdaad. Mijn prestaties werden opgemerkt door Fola Esch. Dat is een Luxemburgse club met een rijke geschiedenis. Sinds kort traden ze opnieuw aan in de hoogste Luxemburgse voetbalklasse de zogenaamde Nationaldivisioun. Ik bleef er inderdaad twee seizoenen en speelde er zeer vaak in de basis. Ik kon ook een aantal keer scoren, iets wat ik trouwens bij Visé ook al deed. Na die twee jaar in Luxemburg was er opnieuw interesse van enkele Belgische clubs. Beerschot AC was toen het meest concreet en ik trok voor drie jaar richting Antwerpen. Het eerste seizoen verliep voor mij persoonlijk niet zo goed. Ik kon maar een handvol selecties maken en viel soms naast de ploeg. Dat was moeilijk. Het seizoen erop werd er naar een oplossing gezocht en kon ik uitgeleend worden aan Lommel. Die uitleenbeurt verliep goed, want ik werd definitief overgenomen het seizoen erna.

Toch keerde je daarna opnieuw terug naar Antwerpen. In het seizoen 2014-2015 ging je aan de slag bij FC Antwerp. Je bleef er drie seizoenen en hielp vorig jaar mee de promotie afdwingen.

Vorig seizoen slaagden we er inderdaad in om te promoveren. Als spelersgroep was dit een fantastische ervaring. Maar vooral voor de supporters was dit een onvergetelijk moment en een onvergetelijk seizoen. Ik ben blij dat ik daartoe mijn steentje heb kunnen bijdragen. De periode in tweede klasse duurde namelijk al dertien jaar. Dit seizoen lijkt trouwens een beetje op het seizoen van Antwerp toen. Een mindere eerste periode, maar een tweede periode die veel beter liep. Laat ons hopen dat we met Cercle hetzelfde parcours kunnen afwerken. We zullen er als spelers in elk geval alles aan doen.

Waarom koos je in het vorige tussenseizoen voor Cercle Brugge?

Er kwamen veel nieuwe mensen op Antwerp en ik voelde er niet genoeg vertrouwen. Ze besloten om me te laten gaan bij een goed bod. Dat goede bod kwam van Cercle en ik zette met plezier de stap naar het mooie Brugge. Ik woon in de buurt, in Oostkamp.

Je speelde dit seizoen reeds veel wedstrijden, wat is je favoriete positie op het veld? Enkele wedstrijden geleden was je ook beslissend in de wedstrijd tegen OHL.

Ik ben een middenvelder die graag de nodige vrijheid heeft en af en toe wil meeschuiven om voorin gevaarlijk te zijn. Maar ik schik me ook in elke mogelijke andere rol. Tijdens de wedstrijd die je vermeldt, viel ik in onder moeilijke omstandigheden. We waren toen net met tien gevallen toen de trainer besliste om mij in te brengen. Er werd een fout op mij gemaakt in de zestien en Irvin (Cardona) kon de elfmeter benutten. Misschien een lichte penalty, maar hij werd gefloten.

Je bent ook bezig met andere zaken. Zo is er een foundation die jouw naam draagt?

Dat klopt. We willen met enkele mensen de situatie van jongeren in Dandora verbeteren. Het is de gemeenschap waar ik vandaan kom. Vandaag de dag zijn er daar nog veel problemen en we proberen die problemen zo goed mogelijk op te lossen. Het is onze bedoeling om de kinderen daar een betere toekomst te bezorgen. Dit doen we door zowel in te zetten op onderwijs als op het voetbal.

Alvast een mooi iniatief! Wie nog meer informatie wil over het project van Johanna kan terecht op https://johannaomolofoundation.org/ Vrijblijvende stortingen kunnen op BE02 7370 4816 9940. Voorts hopen we vurig dat Johanna kan doen wat hij vorig jaar deed en dat is de promotie afdwingen, ditmaal met Cercle!

(Stijn Sinnaeve)

Gerelateerde nieuwsberichten

12de man

Kees & Casper Verhoeven
Nederlandse supporters

Als hoofdredacteur van SHOT kwam ik in de voorbije 23 jaar vaak in contact met buitenlandse aanwezigen op Cercle-wedstrijden terwijl ik me her of der in het stadion bevond. Sommige “relaties” (en hun aanhankelijkheid t.o.v. Cercle) zijn niet kortstondig, zo bewijzen o.a. onze Ierse vrienden. Een ander bewijs zijn Kees en Casper Verhoeven uit het Nederlandse Berkel-Enschot (zie je de link in de plaatsnaam?). Ik interviewde de familie Verhoeven quasi exact 21 jaar geleden. Het artikel verscheen in SHOT nr 10 van mei 1997. Onder de kerktoren van Lissewege had ik toen een gesprekje met de jonge Casper en vader Cees. “Oudere” broer Kees kon er toen niet bij zijn.

Nog steeds tekenen de broers meer dan regelmatig present bij Cercle-wedstrijden, zowel thuis als uit. Even kennismaken.

Het valt wel meer voor dat we buitenlandse supporters enkele jaren als trouwe fans mogen begroeten, maar jullie houden het reeds erg lang vol. Daarenboven komen jullie van zo’n 200 Km. ver.
Als ik me goed herinner lag de basis meer dan twintig jaar geleden bij het regelmatig familievakantie uitje naar Blankenberge én … Josip weber?

Blankenberge was sinds jaar en dag voor onze familie meerdere keren per jaar dé vakantiebestemming. Zo gingen we ook het Belgische voetbal volgen. Ik kan me nog herinneren dat we ’s avonds in het Belgische appartement de samenvattingen van de wedstrijden op de BRT volgden en hoe we o.a. zagen hoe Cercle met 3-1 won tegen de buren met een fantastische wedstrijd van “fenomeen” Josip Weber. Een fenomeen als speler en als mens en hij werd al snel het jeugdidool van Casper (die ook verwijst naar klassespelers als Munteanu en Selymes). Ik denk dat bij die wedstrijd onze liefde voor Cercle ontstaan is (Kees). We volgden toen Cercle via de radio of teletekst en vader kocht regelmatig op maandag een Belgische krant. Daarna begonnen we (Kees) in Nederland de BRT-samenvattingen op video op te nemen, tot de VTM de rechten verwierf… Gelukkig is het via het internet nu gemakkelijker om informatie en beelden te vergaren.
(Casper) Op zaterdag 22 oktober 1994 ging ik voor het eerst met mijn vader naar Cercle. Ik was toen veertien. Kees kon er spijtig genoeg niet bij zijn. Cercle stond op dat ogenblik voorlaatste en moest tegen een topper als Standard, die nog niet verloren had, aantreden. Het werd een 3-0 overwinning. Ik was meteen helemaal verkocht!

Vader was destijds chauffeur van dienst?

Wij hadden toen vanzelfsprekend nog geen rijbewijs, dus waren we afhankelijk van vader. Tot eind de jaren ’90 reed hij regelmatig naar Cercle. Zo woonden we enkel malen per jaar een wedstrijd bij, vaak gecombineerd met onze vakanties in Blankenberge.Toen eerst Kees en daarna ikzelf in het bezit kwamen van een rijbewijs steeg het aantal wedstrijden sterk.

Jullie tekenen inderdaad heel regelmatig present in Jan Breydel?

Dit seizoen 15 van de 30 wedstrijden aanwezig geweest, zowel uit als thuis. Meestal combineren we dit met een dagje aan zee, en als het weer het toestaat, op het strand.

Sommige uitwedstrijden zijn heel wat korter bij jullie deur en ook daar vinden we jullie terug, al is het niet steeds makkelijk als het een combiregeling betreft of er geen kaartverkoop is aan de deur zoals op Union bv. .

(Kees) Ikzelf ben tegen combi-regelingen dus daar doe ik niet aan mee uit principe. Gelukkig konden we heel eenvoudig kaarten kopen voor Beerschot-Cercle (finalewedstrijd), al zaten we wel in een Beerschot vak. Weliswaar zonder Cercle-sjaal, maar ik moet toegeven dat de sfeer er prima was en er absoluut geen vijandigheden jegens Cercle waren. Voor kaarten in het Jan-Breydel stadion kunnen we gelukkig altijd, via jou Georges, op voorhand kaarten verkrijgen. Dat is echt heel prettig, want het is niet zo fijn als we lang hebben gereden om Cercle te zien, kaarten kopen aan de deur en dat we dan op rij 3 of zo moeten plaats nemen.
(Casper) Die wedstrijd op Beerschot-Wilrijk wilden we echt niet missen. Bij verplaatsingen waarbij de lokale loketten niet open zijn, zoals op Union, hebben we dan het geluk dat door onze goede contacten met jou, je de kaart(en) vooraf in Brugge koopt voor ons. Daar zijn we erg dankbaar voor.

Risicowedstrijden waar niet zo veel van afhangt of andere wedstrijden die we niet kunnen bijwonen, volgen we via een stream op internet. Dat is voor ons het voordeel van deze tijd t.o.v. de jaren ’90.

"Het mooiste om te zien was dat Cercle weer leeft."

De belangrijke wedstrijd om het behoud te verzekeren vorig seizoen op Lommel maakten we samen mee. Daar nam onze terreinfotograaf Geert bovendien een leuke foto van. Ook voor jullie was het resultaat toen een pak van het hart.

(Casper) Ik kwam net terug uit Fuerteventura en reed daarna met Kees meteen door naar Lommel. Het was een spannende wedstrijd met gelukkig een positief resultaat.
(Kees) Het was een onvergetelijke avond. De spanning was enorm. We waren al heel vroeg bij het stadion en tijdens de wedstrijd kwamen er steeds meer supporters binnendruppelen. Blijkbaar hadden de bussen vertraging. De ontlading bij de overwinning was enorm. Die leuke foto blijven we herinneren.

Bij de laatste (finale)wedstrijd dit seizoen, ging het niet over het afwenden van degradatie maar om de promotie. Hoe beleefden jullie deze wedstrijd?

(Casper) Het was een jaar met een groot contrast om eerst voor het behoud (profstatus) te spelen en daarna te promoveren naar 1A. De ontlading is in beide gevallen enorm geweest.
Wat er vooraf gebeurde met de ontvangst van de spelersbus heeft heel veel indruk op mij gemaakt. En toen er ook nog eens bijna 15.000 toeschouwers in het stadion zaten vond ik ongekend. Ik was vol spanning tijdens de wedstrijd maar toen de 2 doelpunten vielen zat ik wat gemakkelijker op mijn stoeltje. Alleen zag ik in de 2de helft een minder sterk Cercle wat ook nog een paar goeie kansen miste.
Toen de 2-1 viel zak je even door de grond van “het is over” maar toch bleef ik een sprankeltje hoop houden omdat er tegen Beerschot altijd wel iets gebeurde dit seizoen ( aanwezig bij de legendarische 2-3 overwinning op 13 januari op Beerschot).
Uiteindelijk viel een paar minuten later dan toch de treffer via de penalty. Ontlading was gigantisch!!!

(Kees) Enorm spannend, maar ik had er vertrouwen in. Het mooiste om te zien was dat Cercle weer leeft. En dan bedoel ik de versieringen in de Olympialaan, de geweldige aankomst van de bus en de spanning en sfeer rond het stadion. Het was allemaal gemeende liefde voor Cercle wat ik zag en dat deed mij goed!

Het was ook niet jullie eerste “kampioenenwedstrijd”. In 2003 waren jullie ook present (met pa).

(Kees) We waren er bij. Ook een week eerder toen het net niet lukte. Ik herinner me nog de geweldige rush van Berthé die hij helaas niet afmaakte. Gelukkig lukte het een week later wel! Qua sfeer en blijdschap viel dat kampioenschap in het niet bij de meest recente vieringen.

Bekerfinale’s?

(Kees) Bij beide (AA Gent & Genk) waren we aanwezig, helaas viel het resultaat steeds tegen. Het waren hele gezellige dagen, maar ook qua plek in het stadion was het niet helemaal dat. (Casper) Het waren wel twee geweldige ervaringen in Brussel onder het Atomium in het “Cercle Village”.

Casper maakte reeds eens een rekensommetje hoeveel wedstrijden (jullie kunnen niet steeds samen present zijn) van Cercle hij reeds bijwoonde. Vertel even, Casper.

De Cercle tickets bewaren Kees en ik altijd. En die vanaf 2000 heb ik sinds enkele jaren in een map verzameld. Deze ben ik recent gaan tellen en kom dan op 165 tickets uit sinds 2000.

In al die seizoenen die jullie meemaakten kenden we enkele “magere jaren”, waar verlies vaak diende ingecalculeerd te worden. Hoe verliep zo’n terugrit van 200 kilometer dan?

(Casper) De meest vervelende terugrit is die na de wedstrijd tegen KV Mechelen geweest toen Cercle degradeerde (2015). Tijdens deze terugrit radio uitgezet en wij drieën hebben die rit weinig gezegd. Ik ging een dag later op vakantie en mijn humeur was enkele dagen verpest. De overige kilometers na een verloren wedstrijden zijn over het algemeen goed te verteren vaak met een dosis humor. Je kunt overigens niet altijd winnen … (smiley).

(Kees) Meestal gaat dat wel, soms is de tegenstander ook beter en dan is dat makkelijker te accepteren. Tijdens het dramatische verlies tegen Mechelen een aantal jaren geleden was het inderdaad echter stiller dan normaal.

"Cercle is vaak de underdog geweest en dat trekt op een of andere manier ook aan."

Wat trekt jullie nog steeds zo aan in Groen-Zwart?

(Kees) Het voetbal zoals het vroeger was, denk ik. De gezellige sfeer. Bij Cercle is van echte commercie nog weinig te merken. Hoewel de competitie-indeling in 1B echt belachelijk is. In de oude 1e en 2e klasse was er mee diversiteit aan verenigingen en te bezoeken plaatsen. Cercle heeft altijd leuke spelers gehad. Verder is Cercle vaak de underdog geweest en dat trekt op een of andere manier ook aan. En natuurlijk het vriendelijke contact van de mensen die we via of door Cercle kennen.

(Casper) Eens een fan altijd een fan in goede en in slechte tijden. Cercle heeft altijd een neusje gehad om mooie/interessante spelers te halen (vooral in het verleden). Dit zijn te veel spelers om op te noemen.
De spectaculaire wedstrijden die we gezien hebben trekken ons natuurlijk aan, want soms lijkt dit alleen bij Cercle te kunnen. (3-2 ) Mechelen (115 Jaar bestaan) 2-3 (Beerschot) en de gewonnen derby’s.
Het warme, sympathieke en familialere van Cercle hebben in het begin al wel de basis gelegd. Er zijn door de jaren heen contacten met bepaalde personen/supporters van Cercle opgebouwd (en sommige oud-spelers).

Wat zijn jullie toekomstdromen voor Cercle?

(Casper) Dat Cercle door de samenwerking wel Cercle blijft zoals hierboven beschreven betreft de vereniging. Vooral dat Cercle sportief en financieel gezond blijft maar ook stabiel verblijf in 1A met leuk aantrekkelijk voetbal. Hopelijk dat Cercle ooit nog een prijsje pakt zou helemaal tof zijn!

(Kees) We zullen jaarlijks natuurlijk wedstrijden blijven bezoeken en zijn benieuwd hoe de verdere uitbouw van het huwelijk met Monaco zal evolueren. Cercle staat gelukkig weer op de kaart en hopelijk blijft de ziel van Cercle intact!

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 11/04/2018

Kampioenendiner

Na de viering op het podium trok het Cercle-gezelschap (spelers, sportieve staf, begeleiders en beheerraadsleden van de cvba en de vzw) naar een “geheime” locatie om met een maaltijd de feestdag af te sluiten.

De twee bussen trokken richting hotel-restaurant “Lodewijk Van Male”, waar eerst een aperitief plaatsvond in de prachtige tuin en vervolgens een maaltijd.

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 23/04/2018

Hoofdscout jeugd - Marc van Opstale

Profclubs gaan steeds vroeger heel jonge voetballers scouten. Een jaarlijks kwalitatief goede instroom is belangrijk, zeker voor Cercle Brugge die jeugdwerking hoog in haar vaandel draagt. In dit interview maken we kennis met Marc Van Opstaele, hoofdscout van de jeugd van Cercle Brugge. Als jeugdploegen het goed doen en de grootste talenten uiteindelijk in de A-kern terechtkomen, heeft hij en zijn team daar in elk geval een belangrijke bijdrage aan geleverd.

Marc, hoe ben jij op Cercle Brugge terechtgekomen?

In 2005 kwam de plaats van Hoofdscout Jeugd vacant. Mijn zoon Jurgen (15 jaar lang jeugdtrainer op Cercle, nu hoofdcoach van KRC Gent, n.v.d.r.) maakte mij hierop attent, en na een goed gesprek met toenmalig Hoofd Opleiding Ronny Desmedt, was alles in kannen en kruiken. Voordien zat ik in de sportieve staf van vierdeklasser V.V. Sparta Ursel, maar dat engagement viel hoe langer hoe moeilijker te combineren met mijn job in het onderwijs.

Wat is voor jou het profiel van een goede scout?

Wie de beste is op het veld, kan iedereen zien, maar wie de beste gaat worden, daar draait het om. Dat is niet zo gemakkelijk in te schatten. Daarnaast moeten mijn scouts enthousiasme, passie, discretie en perfectionisme aan de dag leggen. Ze zijn vaak het eerste aanspreekpunt van ouders of spelers, dus ze moeten zich als een waardige Cercle-ambassadeur gedragen.

Hoe gaat de jeugdscouting van Cercle Brugge concreet in zijn werk?

In het begin van het seizoen proberen we zoveel mogelijk wedstrijden te bekijken, en steken we elke naam die ons opvalt in een database. Na een paar maanden gaan we gerichter ter werk. We krijgen van de teamcoaches de pijnpunten van elke ploeg doorgespeeld en dan gaan we op zoeken naar profielen die voor verbetering kunnen zorgen. Voor elke positie op het veld kennen mijn scouts de competenties die vereist zijn voor die plaats.

Zijn er ook testdagen voor de betere spelers voorzien?

Wie twee positieve verslagen krijgt, en op een positie speelt die eventueel opnieuw kan ingevuld worden, krijgt de kans om een paar keer mee te trainen met de groep. Er komen maximum twee testers per training, om het normale verloop van het oefenmoment niet te verstoren. Daarna nemen we uiteindelijk een beslissing of stellen die even uit, als er geen consensus is.

"Wie de beste is op het veld, kan iedereen zien, maar wie de beste gaat worden, daar draait het om."

Scouten jullie enkel in de onmiddellijke regio, of gaan jullie over de provincies heen?

Ik heb 11 scouts, onder wie één iemand specifiek voor doelmannen, en elk heeft een eigen regio onder zijn hoede, uiteraard vooral in Oost- en West-Vlaanderen. Zes personen volgen specifiek de onderbouw (U7-U10, n.v.d.r.) en schuimen de gewestelijke en provinciale velden af. De vijf scouts die op zoek gaan naar talent voor de U11 tot en met de U17 bezoeken de teams die uitkomen in de interprovinciale en elite competitie.

Kan een geïnteresseerde speler naar jou een mail sturen met de vraag of hij eens mag komen testen bij Cercle?

Nee. We hebben niet de middelen om elke jongere die zichzelf aanprijst ter plaatse te volgen. Zelf gaan we ervan uit dat de meeste spelers op een bepaalde leeftijd op hun niveau spelen; daarom sturen we in geval van een mail enkel een scout naar de allerjongsten, en vaak pas nadat we eerst links of rechts via onze kanalen al eens geïnformeerd hebben.

Kijk je bij talentdetectie op dezelfde manier naar de jongste als naar de oudste jeugdspelers?

Zeker niet. Bij de allerkleinsten kijken we naar wat iedereen kan zien: technische vaardigheid, motoriek, explosiviteit, coördinatie, snelheid, de gave om onder druk met of zonder bal de juiste beslissing te nemen, enz. Bij oudere spelers hechten we daarnaast veel belang aan de winnaarsmentaliteit en emotionele stabiliteit. Toont de speler grinta en gedrevenheid? Hoe is zijn attitude tegenover de scheidsrechter en medespelers als zijn ploeg in het verlies staat? Hoe gaat hij er mee om als hij eens op de bank zit? Wij bieden op Cercle immers een omgeving aan waarbij spelers hun talent verder kunnen ontplooien, maar het zelf willen verder evolueren is nog belangrijker om te slagen. Veel van die dingen zie je al in de manier waarop iemand opwarmt, daarom zijn we vaak ruim op voorhand aanwezig.

Hoe gaan jullie als scout om met laatrijpe spelers?

Over alle leeftijden heen zijn er twee constanten bij de detectie van talent: we beoordelen eerder de kwaliteiten dan de gebreken, en we proberen doorheen de directe prestatie te kijken en eerder te letten op de ontwikkelingsmogelijkheden. We zullen dus nooit iemand aanwerven louter op basis van zijn fysisch profiel. Als je het scheidsrechtersblad bekijkt, dan zie je bij veel ploegen, spelers die vooral in de eerste maanden van het jaar geboren zijn, en dus fysisch sterker zijn. Laatrijpe spelers met intrinsiek veel talent dreigen op die manier te vroeg uit de boot te vallen, en dat proberen we te vermijden.

Kan je reeds bij een heel jonge speler zien of die zich kan ontwikkelen tot een profspeler?

Bij de allerjongsten is het onmogelijk om te voorspellen wat het niveau van iemand tien jaar later zal zijn. Teveel vaardigheden, zoals techniek, motoriek, snelheid, kracht, inzicht en mentaliteit passen zich voortdurend aan aan omstandigheden die veranderen, bv. het spelen op grotere ruimtes, nieuwe en betere tegenstanders of ploegmaats, ….. Het gaat over kinderen die nog niet in de pubertijd zitten, en waarvan ontwikkeling op veel gebieden nog een groot vraagteken is.

Als het zo moeilijk te voorspellen is, op welk niveau iemand zal terechtkomen, is het dan eigenlijk zinvol om op zoek te gaan naar 7-jarige spelers?

Je raakt een heikel punt aan. De Voetbalbond is van oordeel dat de allerjongsten best rond de kerktoren blijven spelen. Ik deel die mening volledig, en daarom hebben we vorig jaar geen U8-ploeg opgericht. Er waren echter slechts weinig teams die dit deden, met als gevolg dat we, toen we aan het scouten waren in functie van de U9, tot de vaststelling kwamen dat de concurrentie reeds gaan lopen was met heel wat spelers uit de directe regio. We vertrokken dus met een achterstand en kunnen met andere woorden niet anders dan pragmatisch denken en ook zelf een ploeg U8 oprichten.

Jullie mogelijkheden zijn sterk afhankelijk van de resultaten van de 1ste ploeg. Zorgt dat soms niet voor veel frustratie?

In het recente verleden viel onze 1ste ploeg in de hoek waar de klappen vielen, en dat had zijn repercussies voor de jeugdscouting. Vorig jaar was er half april nog geen zekerheid over onze toekomst, met als gevolg dat veel spelers en hun ouders eieren voor hun geld kozen. Bij de U15 vertrokken 8 spelers, bij de U16 6. Het leeuwendeel vertrok naar KV Oostende en Zulte-Waregem, ploegen voor wie we op het vlak van opleiding zeker niet moeten onderdoen. De laatste vijf jaar werden bij onze U14, U15 en U16 veel goede spelers opgeleid, maar ze geraakten vaak niet waar wij ze willen, namelijk bij onze beloften.

De deadline voor een inkomende of uitgaande transfer bij de jeugd is 1 mei. De dagen voordien zijn ongetwijfeld heel spannend.

Ik geef graag een voorbeeld. Vorig jaar werd ik op 30 april om 22.00u ervan op de hoogte gebracht dat de aanvoerder van onze U16 in extremis naar de buren vertrok. Ik heb toen direct een jongen uit Zottegem uit zijn bed moeten bellen met de vraag of hij voor ons wilde komen spelen. Dat is voor dat gezin toch een ingrijpende beslissing waarvoor ze heel weinig bedenktijd kregen. Maar gelukkig was hun antwoord positief.

"Het feit dat onze U19 deze week op en tegen Monaco mag spelen, is heel goed voor de uitstraling van onze werking."

Het ziet er naar uit dat deze situatie zich dit seizoen niet zal voordoen.

Inderdaad, de resultaten van de A-kern stemmen ons hoopvol. Betere uitslagen van de 1ste ploeg maken jeugdtransfers veel gemakkelijker. Het feit bovendien dat onze U19 deze week op en tegen Monaco mag spelen, is heel goed voor de uitstraling van onze werking.

Hoe wil jij de scouting de komende jaren verder uitbouwen?

Ik hoop dat we de financiële mogelijkheden zullen krijgen om ons team uit te breiden tot 15 scouts. Daarnaast kan er misschien opnieuw geïnvesteerd worden in busjes die jeugdspelers voeren van huis naar training en omgekeerd. En in een ideaal leven komen we bij de jeugd in de Elite 1-reeks terecht.

Kan je dat laatste kort uitleggen voor zij die de jeugd niet echt volgen?

De 24 profteams zijn verdeeld in een Elite 1- en een Elite 2-reeks. In reeks 1 zitten de topploegen. In de 2de zitten o.a. Cercle Brugge, KV Kortrijk en KV Oostende. Als je met je jeugdploegen op het allerhoogste niveau wil spelen, moet je zwaar investeren in de omkadering – parttime jeugdtrainers, kunstgrasterreinen, accommodatie, doorstroming van jeugdspelers enz..- want dat levert bij een doorlichting veel punten op. Voorlopig is dit nog een utopie, maar met de hulp van Monaco lukt dit hopelijk op een dag.

Vorig voetbalseizoen was een annus horribilis voor de jeugdwerking van Cercle Brugge. Toch eindigde voor de scouting het jaar mooi.

Dat klopt. Vijf jeugdspelers (Gianni Swennen, Olivier Deman, Martin Puskas, Charles Vanhoutte en Francis Cathenis, n.v.d.r.) kregen een contract bij Cercle. Voor sommigen onder hen hebben we veel moeite moeten doen om hen te overhalen uit te komen voor Groen-Zwart. Die contracten geven ons een grote voldoening en we zijn trots op hen dat ze de kans die ze bij ons gekregen hebben met twee handen gegrepen hebben.

Terecht! Bedankt voor het interview.

(Diederiek Vermeersch)

Lees meer

Shot-online 29/08/2017

Praatje met een speler - Issa Marega

Net voor de laatste speeldag uit de reguliere competitie had ik een afspraak met Issa Marega. De jonge centrale verdediger was één van de wintertransfers van groen-zwart en ontpopte zich de laatste weken tot een vaste waarde in het hart van de groen-zwarte defensie. Hij kwam over van het Franse Caen. Met de boomlange Issa had ik een gesprek over zijn carrière en de doelstellingen van groen-zwart tijdens de play offs.

‘Cercle, tweede buitenlandse avontuur’

Lees meer

Shot-online 25/03/2019

“Machteld Live in Style” is voor drie jaar de nieuwe kledij sponsor van Cercle

De gekende fashion zaak voor dames en heren “Machteld Live in Style” (Torhoutse Stw 48 – Zedelgem) is de komende drie seizoenen kledijsponsor voor de Groen-Zwarte spelerskern, sportieve staf, beheerraad, enz…
Om dit even in de spotlights te plaatsen tekende, woensdagmiddag 13 september, de volledige ploeg, sportieve staf, voorzitter Frans Schotte, leden van de RvB van de cvba en de vzw, enz… present in de aangenaam ogende zaak van Machteld, haar man Luc en zoon Loïc.

Voor Cercle nam Algemeen Coördinator Mark Vanmaele het woord. Hij wees er op dat er heel wat veranderde bij Cercle. “Zowat 25 nieuwe spelers moeten het waarmaken. Het is niet gemakkelijk om van meet af aan de perfecte match neer te zetten. Wat volgens mij van belang is, is de kleedkamer (nvdr: toepasselijke uitspraak in de showroom van een kledingzaak…), wat er leeft. Persoonlijk heb ik er een zeer goed gevoel bij. Ik ben overtuigd dat we een zeer mooi seizoen tegemoet gaan.

Buiten het sportieve wijzigde ook heel wat. We hebben de communicatie aangepakt, we hebben (ook dank zij enkele bestuurders) de digitalisering ingezet. We krijgen niet alleen steun van uit Monaco, maar ook van het “oude” bestuur.

We zetten ook veel in op de professionalisering. Dit is veel mensen niet ontgaan. Ook de media springen daar op. Commerciële partners vinden hun weg naar Cercle Brugge. Daarom ben ik vandaag ook zeer blij om het partnership te kunnen aankondigen met Machteld en Luc en met de schoenenzaak van mijnheer De Prêtre die de ploeg van “comfortschoenen” voorzag. Via Bart en Danny (nvdr: onze commerciële mensen – account managers) hebben we elkaar heel snel kunnen vinden. We wensen onze partners dan ook het beste in het zaken doen.”

"Commerciële partners vinden hun weg naar Cercle Brugge."

De echtgenoot van Machteld, Luc, nam de honneurs waar voor de zaak. Na zijn verwelkoming beklemtoonde hij dat het voor hen een grote eer was om dit partnership met Cercle Brugge aan te gaan. Hij verwees naar het mooie aan de vereniging met een zeer mooie en rijke traditie, de regionale verankering en een regionale- en nationale uitstraling. “Cercle Brugge is vooral een voetbalvereniging die staat voor de waarden van een ‘true gentlemen and a true lady”, net dezelfde waarden die Machteld onderschrijft met dezelfde lokale, regionale en nationale uitstraling,” klonk het verder.

“Als designer van de nieuwe outfit ben ik zeer fier dat het T-shirt welke ik vandaag draag deel zal uitmaken van uw nieuwe outfit”, richtte hij zich tot de spelers. “Het is Winston Churchill die op de proppen kwam met het “V-teken”, wat staat voor ‘Victory’. Laat dit T-shirt een “porte-bonheur” zijn voor de ganse vereniging. Het T-shirt zal ook exclusief te koop zijn in de fanshop en bij Machteld.
Ik wens u veel succes toe dit seizoen. Victory! “

Onze spelers kunnen dus “promeneren” met de sportieve Machteld kledij en de schoenen van De Prêtre orthopedie (winkels in Brugge (2), Aalst, Ieper, Lokeren en Oostende.

"Victory"

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 14/09/2017

bekijk alle nieuwsberichten