Gianni Bruno is reeds van jongs af aan aanzien als een groot talent. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij zijn jeugdopleiding kreeg bij Standard en Lille. Zijn beroepscarrière speelde zich tot nu toe enkel in het buitenland af, nl. in Frankrijk en in Rusland.De openingswedstrijd van dit seizoen is meteen zijn officieel debuut in de Belgische competitie. Dit interview met Gianni, zeer sympathieke jongen en een vlotte prater, is meteen het tweede opeenvolgende – na eerder deze week Benjamin Delacourt – met een Rijselse link.
Je naam verraadt je Italiaanse roots?
Mijn grootouders zijn inwijkelingen. Mijn ouders zijn in Italië geboren, maar kwamen met hun ouders op zeer jonge leeftijd naar België. Ikzelf zag het levenslicht in Luik, maar eveneens met de Italiaanse nationaliteit. Toen ik op mijn vijftiende zou opgeroepen worden voor de nationale jeugdelftallen vroeg de voetbalbond me om ook de Belgische nationaliteit aan te nemen. Dat was geen probleem gezien ik in België geboren was. Op die manier bekwam ik de dubbele nationaliteit.
Je vader was jeugdtrainer bij RFC Liège en het is dan ook niet verwonderlijk dat je daar voor het eerst tegen een bal trapte?
Klopt. Mijn vader heeft een trainersdiploma en trainde o.a. ook kleinere ploegen. Nadien deed hij ook scouting voor ploegen uit 1e en 2e klasse. Hij ging dus veel wedstrijden bekijken en in het weekend vergezelde ik hem. Ik zag dus veel ploegen aan het werk. Toen ik vijf jaar was (1996) trainde mijn vader de jeugd van RFC Liège. Mijn oudere broer speelde er ook, de stap was vlug gezet. Ik volgde dus mijn vader en broer.
Met de Luikse traditieploeg ging het financieel niet goed en in 2000 stapte je over naar de jeugdwerking van Standard?
Standard wou reeds enkele jaren dat ik bij hen tekende maar mijn vader was daar niet voor te vinden. Hij was immers ook Club Luik supporter… Toen de gebroeders Mpenza bij Standard tekenden, ik was een grote fan van hen, wou ik per se wel naar de Rouches. Toen Standard dan opnieuw aanklopte mocht ik wel van mijn pa.
Na zeven jaar jeugdvoetbal bij Standard trok je naar het Franse Lille, ondanks een aanbod van “de Rouches”?
Lille volgde mij reeds van een jaar voordien. Toen kwam er een concreet voorstel . De dag dat ik besliste om te tekenen kwam er een voorstel van Standard. D’Onofrio contacteerde mijn vader, maar die gaf hem te kennen dat ik mijn beslissing reeds genomen had.
"Ik ben heel blij terug in België te zijn."
Je doorliep verder de jeugdrangen bij Lille (2007-2011) om vervolgens je debuut te maken bij de eerste ploeg. Meteen de start van een passage bij enkele Franse ploegen?
Inderdaad. Tijdens het seizoen 2013-2014 werd ik uitgeleend aan Bastia. Toen werd ik getransfereerd naar Evian, waar ik een contract voor vier seizoenen tekende. Daar klikte het niet zo goed met de coach. Na zes maand werd ik uitgeleend aan FC Lorient. Na dat seizoen keerde ik terug naar Evian, maar die waren gedegradeerd naar D2. Toen speelde ik zes maanden met Evian in tweede afdeling en vertrok vervolgens naar Rusland.In Evian vond ik immers geen plezier meer in het voetbal. Ik voelde me niet goed in de stad. Ook met de supporters verliep het niet vlot. We speelden niet goed, haalden geen goede resultaten, het klikte niet met de coach, kortom: geen goede ervaring.
In Rusland, bij Krylya Sovetov Samara, kon je het beter vinden. O.a. bij coach Franky Vercauteren?
De timing van de competitie is daar anders. Ik speelde twee maand onder Franky Vercauteren. Hij wou me behouden en Evian leende me nog een jaar uit. Ik speelde onder Vercauteren de vier eerste competitiewedstrijden en raakte dan gekwetst en was vijf maand out (met o.a. revalidatie in België). Bij mijn terugkeer, in maart dit jaar, was mijnheer Vercauteren ontslagen en speelde ik de twee/drie laatste maanden terug mee met Samara. Dit was onder de Russische trainer Vadir Skripchenko. De man sprak enkel Russisch, maar er was wel 24/24 een vertaler tegenwoordig. Ik moest me echter wel opnieuw bewijzen gezien hij me niet kende, maar ik genoot zijn vertrouwen. Zo viel ik eerst tweemaal in om daarna de tien slotwedstrijden te spelen. Hij speelde me wel meer op de rechterflank uit dan op mijn favoriete centrale positie.
Samara is een grote Russische stad. Hoe was het om daar te leven?
Er leven ruim 1.200.000 mensen in Samara. Het is een uur vliegen van Moskou. Laat ons zeggen dat ze “un peu à retard” zijn, een beetje achter op onze moderne Europese wereld. Ze zijn niet even modern ingesteld als hier. De mensen zijn er ook wat koud, meer gesloten. Ik kende er echter geen problemen. Op voetbalgebied verliep alles vlot. De club was goed georganiseerd en ik maakte er heel wat vrienden. Het was er goed voetballen en het was een goede ervaring voor mij. Ik blik er zeer positief op terug!
Was je er alleen? Ben je gehuwd?
Ik ben niet gehuwd maar sinds een jaar verloofd. In september zijn we reeds negen jaar “samen”. Zij verbleef een twee/drie maand bij mij in Rusland.
Je was ondertussen een vrije speler?
Ik lag nog onder contract bij Evian, maar de ploeg is tijdens mijn verblijf in Rusland failliet gegaan. Vandaar ben ik vrij.
Reeds geruime tijd gaf je te kennen graag naar België terug te keren. Er was reeds eerder interesse uit de hoek van Standard, Z.-Waregem, Moeskroen, YR KV Mechelen, … Jij wou naar een ploeg met “un bon projet” . Die heb je hier dus gevonden?
Mijn oorspronkelijke bedoeling was om in 1A te spelen. Het is er echter moeilijk om een goed project te vinden waar ik in pas. Sommigen haakten ook af op mijn loon/tranferkosten. Doordat ik ondertussen een vrije speler ben, veranderde de situatie. Ik keek even de kat uit de boom. Toen kreeg ik een telefoontje van mijnheer Riga die me perfect uitlegde wat de ambities van Cercle waren, de verhoudingen met Monaco, de doelstelling om kampioen te spelen, enz…
We hadden er beiden een goed gevoel bij en het contract volgde snel.
"Ik hoop dat we een super seizoen beleven en dat de supporters met plezier naar het stadion komen."
Een mediatitel was dat je via “la petite porte” terug naar België kwam maar dat dit wellicht geen slechte keuze is? Naast de mogelijkheid om kampioen te spelen is er nog altijd de mogelijke deelname aan PO2 om je hogerop in de kijker te spelen?
Vooreerst wil ik hier spelen om kampioen te worden! Ik voetbal nu reeds drie/vier jaar tegen de degradatie. Het ging weliswaar om ploegen uit eerste klasse, maar die toch speelden om niet te degraderen. Ik hoopte eindelijk eens te voetballen bij een ploeg waar de doelstelling “stijgen” is. Het is zo dat voor een aanvaller het beter acteren is bij een ploeg die speelt om te winnen dan bij een ploeg die speelt om niet te verliezen… Het project van Cercle is om kampioen te spelen. Het is inderdaad zo dat ik via “la petite porte” België terug binnenkom, maar het zal voor mij mogelijks de grote poort openen.
Komende week, tijdens de openingswedstrijd op Westerlo, speel je je eerste officiële wedstrijd in de Belgische competitie.
Daar kijk ik echt naar uit. Ik ben heel blij terug in België te zijn. Dit vooral ook voor mijn familie. Nu kunnen ze maximaal aanwezig zijn om naar me te komen kijken. Voorheen zat ik telkens echt ver weg van Luik…
Waar ga je wonen?
Ik betrek binnenkort een appartement dichtbij het centrum. “J’adorre la ville de Bruges”! Ook in Luik heb ik samen met mijn vriendin een appartement. Zo kan ik ook af en toe in Luik verblijven, een stad waarvan ik eveneens hou, en zo ver rijden is het nu ook niet.
Wat verwacht je, voor jou persoonlijk en voor de ploeg, van het komende seizoen?
Persoonlijk hoop ik de ploeg te helpen met een zo groot mogelijk aantal doelpunten of beslissende voorzetten. De ploeg helpen overwinningen te behalen, regelmatig te zijn gedurende het ganse seizoen en gespaard te blijven van blessures. Ik hoop van harte dat we een heel goede groep kunnen smeden. Er zit heel veel individuele kwaliteit in. Nu komt het er op aan er een groep van te maken. Zonder het groepsgevoel kun je geen wedstrijd winnen. Het is belangrijk om goed samen te werken en een goede mentaliteit te creëren. Men heeft hier gepoogd om een zeer goed team samen te stellen, een mooi project, zeer professioneel. Ik hoop dat we een super seizoen beleven en dat de supporters met plezier naar het stadion komen.
Tot slot, weet je dat er een goede vriendschapsband bestaat tussen de supporters van Cercle en die van RFC Liège?
Ik heb daaromtrent iets gezien op het internet. Best leuk. Het was uiteindelijk mijn eerste ploeg.
(Georges Debacker)
