Cercle en Brugge door de jaren heen… (deel 238)
(periode van 21-10-1961 -> 28-10-1961)
De volgende wedstrijd, een uitwedstrijd, beloofde alvast geen gemakkelijke match te worden. En dat was dan nog zacht uitgedrukt. De groen-zwarten dienden het immers op te nemen tegen landskampioen Standard. Maar gelukkig moet elke wedstrijd altijd gespeeld worden en dat maakt het altijd toch weer spannend. De verrassing van een onverwacht resultaat, punten halen waar niemand die voorzien had,… Zou ook Cercle, in een begenadigde dag, daar eventueel toe in staat zijn ? “Veritas” spoorde, in opdracht van “Het Brugsch Handelsblad”, mee richting Luik en hoopte er alvast het beste van… :
“Standard Luik – Cercle Brugge 7-1 – De Luikse kampioenen op hun best !”
“Voor het eerst dit seizoen konden de Belgische kampioenen met hun voltallige samenstelling opkomen en Cercle heeft daarvan de gevolgen moeten dragen : niet minder dan zeven maal moest een nochtans voortreffelijke Mortier zich omdraaien en het hadden er nog meer kunnen zijn ware het niet dat de Rouches tijdens de laatste 20 minuten het wat gemakkelijker opnamen. Het dient gezegd dat Standard op ons een grootse indruk heeft gelaten : vooral de voorhoede, waarbij wij vooral Claessen en Crossan opmerkten, was niet te houden en het gaf de indruk dat de Luikenaars op deze genadedag wellicht de beste ploegen hadden baas gekund. Hun overwicht was bijwijlen zo groot dat zelfs back Vliers mee in de aanval kwam. In ieder geval namen de lokalen volledig het middenveld voor zich en het duo Bolzée-Houf, daarin geholpen door de onvermoeibare Ier Crossan, kon zich vanzelfsprekend volkomen uitleven. Hoeveel keren Houf keeper Mortier onder vuur nam kunnen wij zelfs bij benadering niet schatten, feit is in ieder geval dat de groen-zwarten, die dan nog gevoelig gehandicapt waren na de rust door het uitvallen van Perot, een ware voetballes kregen. Na de zevende competitiedag moeten wij vooral vaststellen dat het Cercle nog steeds mangelt aan snelheid : het ritme van de hoogste klasse hebben de groen-zwarten nog steeds niet vast. Indien men het middenveld onvoorwaardelijk aan de tegenstrever prijsgeeft, is het noodzakelijk dat de tegenaanval buitengewoon snel afgewerkt wordt om verrassend te zijn, vermits de aanvallers steeds numeriek in de minderheid zijn. Welnu, wat zien wij : telkens Nemes of Michiels in het bezit van de bal komen, wandelen zij omzeggens vooruit, tot er voldoende medespelers mee zijn, doch intussen zijn de puntspelers natuurlijk gemarkeerd en is alle gevaar bezworen. Wat een verschil met Richard Orlans, die thans beter speelt dan in zijn glorietijd bij Gantoise. Deze gaat in één tijd recht naar doel en samen met Bailliu kan hij een bestendig gevaar voor de tegenstrevers betekenen, indien hij oordeelkundig aan het werk gezet wordt. De Gentse postbediende was op Sclessin weer op zijn best en met een tikje meeval had hij zeker twee doelpunten gescoord. De eerste keer een vijftal minuten voor de pauze, toen de stand 2-0 was en een slecht ontzetten van de Waalse stopper Marchal Orlans alleen voor Nicolay bracht en de scheidsrechter voor ingebeeld handspel floot… Op de tegenaanval werd het echter 3-0 in plaats van 2-1 ! De tweede keer na amper twintig seconden in de 2e helft, toen Richard vanop 20 meter een fantastische kei afvuurde, die helaas tegen de binnenkant van de paal te pletter sloeg en die Bailliu dan voor de open doelmond hoog over zette. Hebben wij reeds de twee verdienstelijkste Cerclespelers vermeld : Orlans, die de vergelijking met Paeschen glansrijk zou winnen en van het opgetogen Standardpubliek na de wedstrijd bij het verlaten van het terrein, een ware ovatie in ontvangst mocht nemen, en Mortier die vooral in de 2e helft minstens een half dozijn zekere doelpunten voorkwam, dan konden verder alleen Bailliu, voor zijn onverpoosd zwoegen, Vanderhaeghen in mindere en De Caluwé in meerdere mate, voldoen. De anderen moeten op de eerste plaats sneller gaan spelen, zo niet zal Cercle nog dikwijls dergelijke pillen te slikken krijgen. Wellicht kan ook het feit dat de groen-zwarten gedurende praktisch de ganse 2e time met tien man moesten spelen (Perot moest immers definitief het veld verlaten aan de 55e min.), ter verontschuldiging worden ingeroepen…”
|
Technische krabbels…
Standard Luik - Cercle Brugge 7-1
- opkomst : 25.000 toeschouwers, spijt de tramstaking.
- leiding : ref. Dandois, een tikje home-getint.
- weersgesteldheid : ideaal om te voetballen, met evenwel een lage hinderende zon.
- terrein : zeer goed.
- fair-play : hard doch correct.
- corners : Standard 6, Cercle 4.
- doelpunten :
4e min. : de wedstrijd was amper 4 minuten oud, toen Crossan –wat een reuzespeler– de
heroptredende Semmeling lanceerde. Decock was genoodzaakt een foutieve sliding uit te
voeren om de lokale rechtsbuiten te stoppen : de free-kick werd ver over de hoofden voor
doel gezet, waar Paeschen met het hoofd hernam en Sztany de beslissende toets gaf : 1-0.
12e min. : een prachtig persoonlijk staaltje van Claessen, die de ganse defensie oprolde,
Mortier uit zijn kooi lokte en met een grondscherend schot raak besloot : 2-0.
42e min. : Crossan dreef met de bal op, zette gemeten voor aan de spurtende Sztany, die een
boogballetje voor doel plaatste, waar Mortier in duel met Claessen, de bal wegsloeg in de
voeten van Crossan die in de vlucht nummer drie scoorde : 3-0.
Ondertussen had Cercle nochtans een niet onaardige repliek gegeven en zo voorkwam
Nicolay een zeker doelpunt met in de voeten van de vlugge Orlans te duikelen en had
Bailliu van een niet een scherpe voorzet van Nemes gerateerd, toen de Waalse portier
geklopt scheen. Het onontbeerlijke tikje geluk was er evenwel niet bij. In het begin van de
2e helft werd Perot aan de knie gewond bij een balbetwisting met Sztany. Hij sukkelde nog
een paar minuten mee vooraan, doch moest weldra definitief het veld verlaten. Dank zij
deze numerieke meerderheid zou Standard dan aan een ware demonstratie van efficiënt
voetbal beginnen en op amper een goed kwartier wezen de bordjes 7-0.
54e min. : een afgeweerd schot van Claessen, Paeschen schoot raak in de verste hoek : 4-0.
58e min. : een prachtige volée van Claessen : 5-0.
65e min. : op hoekschop plaatste Crossan tegen de paal, Claessen hernam van dichtbij : 6-0.
69e min. : een achterwaartse pas van Paeschen naar Crossan gevolgd door een puik
vluchtschot van de Ier : 7-0.
Het zou Bailliu zijn die enkele minuten voor het einde het verdiend eerreddend doeltje voor
Cercle scoorde toen hij met een mooi schot van even buiten het strafschopgebied, Nicolay
het nakijken gaf : 7-1.
- Standard : Nicolay, Vliers, Thellin, Bolzée, Marchal, Houf, Semmeling, Sztany, Claessen,
Crossan, Paeschen.
- Cercle : Mortier, Vanderhaeghen, Decock, Perot, Wittevrongel, De Caluwé, Desmaele,
Michiels, Nemes, Bailliu, Orlans.
|
De (meeste) Cerclesupporters hadden zich tot nog toe afwachtend opgesteld in de hoop dat er snel een positieve kentering zou komen. Na de zware nederlaag op Standard besloot een zekere J.V.S. uit Assebroek in zijn pen te klimmen om eens flink zijn groeiend ongenoegen te spuien… :
“Open brief van een Cerclesupporter… - Maak ermee gedaan, jongens !”
“Waarmee ? Met dat minderwaardigheidscomplex waarmee ge elke zondag het plein oprent. Maak ermee gedaan, schudt het van u af, zet er de studs in. De commentators in pers, radio en televisie herhalen het iedere week : ge speelt goed voetbal. Waaraan twijfelt ge dan nog ? Ge kent het, even goed als eender wie. Heb toch geloof in eigen kunde. Dat ge de Brugse derby verloren hebt, en dat ge nu tegen Standard een flinke rammeling gekregen hebt ? Dat is juist. En wat dan nog ? Kijk, jongens, wij supporters verwachten geen mirakelen. Wij weten dat ge leergeld moet betalen, en veel. Wij vragen niet dat ge elke zondag zoudt winnen. Maar wat we wel vragen is dat ge u in iedere match zoudt inzetten, voor uw volle waarde, met al uw kunde, en met al uw wilskracht. Dat ge zoudt vechten voor elke bal, gedurende 90 minuten. Voetbal is zeker geen stierengevecht, maar het is ook geen spel voor oude juffers. Eerbiedig de regels van de sportiviteit, maar bijt een beetje harder van u af. Laat u niet langer meer intimideren door namen, maar intimideer zelf door kloeke vastberadenheid. Wij zijn niet belust op een Verviersreputatie, maar met de faam van “gemakkelijke” ploeg kunt ge er onmogelijk komen. En vooral, vergeet niet, dat een match 90 minuten duurt, en dat ge geen half uur nodig hebt om een paar doelpunten te maken. Van trainer Delfour vragen wij ook iets. Wij hebben volle vertrouwen in hem. Wij weten dat hij het ABC van het voetbalspel volledig onder de knie heeft. Met groot genoegen hebben wij sinds drie jaar de individuele vooruitgang der spelers kunnen volgen. Het voorbereidend werk is af tot in de puntjes. En nu vragen wij hem : asjeblieft, leer de groen-zwarten nu ook eens doelpunten maken. Aan het Cerclebestuur vragen wij : spaar uw aanmoedigingen niet, onder gelijk welke vorm. Wees niet krenterig. Na al de inspanningen die u reeds gedaan hebt, moet u resoluut uw kans gaan, zonder aarzelen, want mogelijk hangt het behoud daarvan af. En vooral : wordt er wel voldoende aandacht besteed aan de “mental training” ? Wij, supporters, hebben ten slotte ook iets te doen. Laten wij onze kritiek thuis, en brengen wij onze beste stem mee. Laten wij een beetje minder braaf en een beetje meer… fanatiek zijn. Op een voetbalterrein mag gerust een beetje herrie zijn, de tribune zal niet invallen. Wij moeten de stemming maken, de WINST-stemming. Komaan, mensen, allen aan één touw, en het ZAL gaan !”
