Shot-online 03/03/2017

Play-offs bij de jeugd

Ook bij de jeugd zijn er play-offs van toepassing.
Een woordje toelichting:
De ELITE jeugdkampioenschappen worden gespeeld door de clubs die uitkomen in de afdelingen profvoetbal 1A en 1B én de jeugdlicentie “ELITE” bezitten.
In dit artikel hebben we het over de leeftijdscategorieën U13 t/m U19. Bijgevolg de ploegen die met 11/11 spelen. (De U10 t/m U12 spelen 8/8 en de U9 5/5)

De ploegen worden ingedeeld in twee reeksen nl. A & B. Reeks A bestaat uit de twaalf ploegen met de hoogste kwaliteitsranking. Het is de Pro-league die de criteria voor deze kwaliteitsranking bepaalt. Deze criteria zijn onafhankelijk van het feit of de A- ploeg uitkomt in 1A of 1B.

De reeks B bestaat uit de overige (in principe twaalf) ploegen.

Zo spelen de Cercle-jongeren in reeks B tegen Eupen, Moeskroen, Westerlo, KV Oostende, Tubeke, Antwerp, KV Kortrijk, Roeselare, Waasland Beveren, Lommel en Union.

Na de heen- en terugwedstrijden worden in beide reeksen per leeftijdscategorie een rangschikking opgemaakt. Daaruit volgt een ranking. Die ranking wordt opgemaakt aan de hand van de eindklassering van de ploegen U15 t/m U19. Bij een gelijke stand haalt de vereniging met de hoogst geklasseerde U19 ploeg het.

De nummers 1 t/m 8 van de reeks A spelen een “play-off 1”.

De nummers 9 tot 12 van de reeks A en de nummers 1 t/m 4 van de reeks B spelen een “play-off 2”.

De nummers 5 t/m 12 van de reeks B spelen een “play-off 3”.

Dit weekend (4 maart) loopt de eigenlijke competitie af, maar er staan nog enkele inhaalwedstrijden op het programma (zoals voor ons de U13,14,17,19 tegen Roeselare op 11 maart).

De situatie ziet er op dit ogenblik rooskleurig uit voor de Groen-Zwarte jeugd. De combinatie van de U13 t/m U19 staat op plaats 3. De situatie om deel te nemen aan PO2, voor al deze ploegen, houdt rekening met de U15 t/m U19. Daar staat de Cerclejeugd op plaats 2 (voornamelijk met dank aan de U19 met plaats 1 en de U 17 met plaats 3) na het ongenaakbare Eupen.

Dat net de oudste jeugdcategorieën het goed doen is goed nieuws natuurlijk.

Voor de ploegen uit 1B is dit systeem van competitie positief naar mijn mening. Vroeger dienden ze het onder elkaar “uit te vechten” in 2e afdeling. Nu kunnen de jeugdploegen zich meten met ploegen uit 1A (en zoals in het geval van Cercle ze achter zich laten) en via deelname aan PO2 opnieuw tegen andere ploegen uitkomen. Sportief staan ze dus, ondanks 1B, op gelijke hoogte en dit kan belangrijk zijn voor (verstandige) ouders als ze beslissen waar ze hun zoon willen “stallen”…

Of het uiteindelijk binnenkort vaststaat dat de Groen-Zwarte jongeren definitief deelnemen aan PO2 en hoe ze het er van afbrengen, laten we later nog weten.

(met dank aan Wilfried Devos voor het bijhouden van de cijfergegevens)

(Georges Debacker)

Gerelateerde nieuwsberichten

Schijnwerpers op … Luc Constandt

Bij het vallen van het blad. SHOT Online sprak met Luc Constandt, bestuurslid van de VZW Cercle Brugge en Cerclist in hart en nieren. Net voor de aftrap tegen Waasland-Beveren spraken we de bedrijfsleider uit Maldegem bij een kop warme soep.

Lees meer

Shot-online 04/12/2018

Cercle en Brugge door de jaren heen… (deel 211)

Cercle

Een gelijkspel op F.C. Diest (2-2) en een thuiszege tegen White Star (3-1). De groen-zwarten hadden de start van het nieuwe seizoen niet gemist. Al was zeker niet iedereen tevreden over het geëtaleerde voetbal. Wilden de Bruggelingen een gooi doen naar de zo fel begeerde promotie dan moest de kwaliteit van het geleverde spel drastisch opgekrikt worden. Maar, zullen de groen-zwarten waarschijnlijk gedacht hebben, niet echt goed spelen en toch punten pakken, dat is de kunst. De Bruggelingen wilden die theorie ook op het veld van Olse Merksem in de praktijk omzetten. “Veritas” mocht in opdracht van “Het Brugsch Handelsblad” richting Merksem sporen en er zijn bevindingen toevertrouwen aan het papier :

“Olse Merksem – Cercle Brugge 5-1 – Cercle maakte spel… Olse doelpunten !” : “Hoe een dubbeltje rollen kan, zouden onze nuchtere Noorderburen alvast zeggen, na de wedstrijd Olse – Cercle gezien te hebben. Immers, bij het horen van de uitslag zal menige Bruggeling beslist gedacht hebben dat de groen-zwarten er in het Gemeentepark te Merksem er niet bij te pas zijn gekomen. Niets is echter minder waar : de Cercle-jongens hebben op het veld van de Oudleerlingen van St-Edwardus (de Edwardjes zeggen zij in Antwerpen) voetbal gespeeld, dat zeker mocht gezien worden.
De kombinaties verliepen vlot, er werd bij momenten aan show gedaan, bij zoverre dat Merksem op sommige ogenblikken als het ware ingedrukt was, er werden reeksen hoekschoppen afgedwongen, maar één zaak werd er vergeten, het bijzonderste : het schot op doel ! Het is tot vervelens toe dat wij dit moeten herhalen : het was enkel Bailliu die zijn kans op doel waagde, doch de Cercle-aanvoerder kende hierbij geen greintje meeval. Hij schoot op de paal, ofwel werd zijn doelpoging door een achterspeler weggewerkt als de doelman reeds geklopt scheen, in elk geval, de lokale reservedoelman die in laatste instantie inviel voor de gewonde Jacobs, deed bepaald zeer onzeker, doch kende waarschijnlijk meer geluk op die ene wedstrijd, dan in zijn voorgaande matchen samen. “En dat dit juist tegen Cercle moet gebeuren”, zuchtte een groen-zwarte supporter voor ons in de trein, die ons naar Brugge terugreed.
Overtrof Cercle inzake techniek de Merksemse tegenpartij, ongelukkiglijk ging dit aantrekkelijk spel gepaard met een schrijnend gebrek aan afwerking : zowel de Zuidwestvlaamse rechtervleugel Daels-Buyse als de linkerwing Gerard-Michiels liepen vaak in de kijker door hun sierlijke aanvalsmaneuvers, doch gevaar voor de lokale doelmond kwam er daarbij slechts heel zelden. Waar bovendien Perot meer dan op zijn beurt de aanval ging steunen, doch zo traag terugkeerde bij de bliksemsnelle Merksemse tegenaanvallen, werd Roje begrijpelijkerwijze voor zware problemen geplaatst : de grote eindcijfers zijn een sprekend bewijs dat er achteraan iets niet klopte bij de man-dekking van Cercle.
Eén ding staat vast : op gebied van direktheid en van afwerking konden de Bruggelingen gerust een lesje nemen van de lokale blauw-gelen. Waar Cercle 10 passen voor nodig had, deden Vande Weyer en zijn maats in 2 tijden, en daar bovendien de Merksemse forwards met droog poeder schoten, zal Mortier deze zonnige zondagnamiddag nog zo vlug niet vergeten.”

Technische krabbels…
Olse Merksem – Cercle Brugge 5-1

- opkomst : 4.000 toeschouwers.
- leiding : dhr. Dupont, “thuis”arbiter.
- weergesteldheid : zonnig en warm.
- terrein : prima.
- fair-play : een paar lokale achterspelers maakten wel eens gebruik van de lankmoedigheid
van de spelleider.
- corners : Olse 7, Cercle 12.
- doelpunten : 3e min. : Sips 1-0 ; 26e min. : Vande Weyer 2-0 ; 47e min. : Kemland 3-0 ; 57e
min. : Vande Weyer 4-0 ; 60e min. : Sips 5-0 ; 89e min. : Perot 5-1.
- Olse Merksem : Boon, Brands, Verbois, Willems, Soetewey, Didden, Verhaegen, Vande
Weyer, Adel, Sips, Kemland.
- Cercle : Mortier, Roje, Serru, Perot, Baas, Demey, Daels, Buyse, Bailliu, Michiels, Gerard.

Brugge

* Wie zin heeft om een boek te lezen kan daarvoor terecht in één van de vele bibliotheken die Brugge rijk is. Al deze bibliotheken zijn tegenwoordig gegroepeerd en vallen onder de bevoegdheid van Stad Brugge maar dat was destijds wel even anders. Mijn vader was een fervent boekenliefhebber. Kilo’s boeken heeft hij gelezen. Hij stapte dan ook regelmatig Bruggewaarts om er in de Oude Burg een bibliotheek te bezoeken. In de gebouwen van de Christelijke Mutualiteit, de rasechte Bruggelingen spraken steevast over “de Gilde”, trof je op de bovenverdieping een welvoorziene bibliotheek aan. Het was nog de tijd dat diverse sociale organisaties allerhande activiteiten tot bij de mensen wilden brengen en dus richtte het Algemeen Christelijk Vakverbond een volksbibliotheek op : de Guido-Gezelleboekerij. Probeer die bibliotheek maar niet meer terug te vinden want zij is sinds jaar en dag verdwenen. Het gebouw van de Christelijke Mutualiteit werd ondertussen reeds enkele keren grondig verbouwd zodat elk spoor dat duidt op de ooit aanwezige bibliotheek nu zeker en vast verdwenen zal zijn. Maar mijn vader beperkte zich niet tot de Guido-Gezelleboekerij in “de Gilde”, hij ontleende ook boeken in de bibliotheek “Lode Zielens”. Over die laatste bibliotheek doen wij hieronder wat geschiedenis uit de doeken :

In “Het Brugsch Handelsblad” van 24 september 1960 vonden wij alvast een uitnodigende advertentie terug om, nu de dagen korter en de avonden langer werden, eens een boek ter hand te nemen :

“Bibliotheek Lode Zielens, Zilverstraat 43” : “Nu de lange winteravonden in het verschiet liggen, mag weerom een grotere toeloop van lezers verwacht worden in onze bibliotheek. Een grote bestelling van meer dan 200 van de laatst verschenen romans en vormende werken is aangekomen en zal spoedig voor uitlening gereed zijn. Zoals gewoonlijk wordt met ingang van 1 oktober de uurrooster der uitleningen uitgebreid en is de bibliotheek ook toegankelijk voor het publiek elke dinsdagavond van 18 tot 20 uur.
De volledige uurrooster is dus als volgt :
Dinsdag, woensdag en vrijdag van 18 tot 20 uur, zondagmorgen van 10 tot 12 uur, donderdag van 18 tot 19 uur voor wetenschappelijke en vormende werken.
Vanaf 1 oktober worden in de Zilverstraat geen jeugdboeken meer uitgeleend. Alle jonge lezers worden verwezen naar de nieuwe jeugdbibliotheek in de Minderbroederstraat nr. 8 (zie afzonderlijk bericht).”

Wellicht viel het de aandachtige lezer op dat je op donderdagavond van 18 tot 19 uur in de bibliotheek terecht kon voor het ontlenen van wetenschappelijke en vormende werken. Anno 2019 lijkt het ondenkbaar dat een bibliotheek zijn aanbod zou opsplitsen en daar afzonderlijke openingstijden zou aan koppelen !

Lees meer

Shot-online 04/04/2019

Silke Loridan

Wie het Cercle-secretariaat binnenstapt wordt vergast op de vriendelijke glimlach van een 23-jarige Veurnse. Silke Loridan werkt nu zowat tien maanden op het Cercle-secretariaat. Tijd dus om deze enthousiaste, gemotiveerde jongedame even aan u voor te stellen.

Wat deed je voorafgaand aan je job bij Cercle?

In het middelbaar studeerde ik “economie-moderne talen”. Ik was gestart met “wetenschappen”, maar wijzigde mijn keuze. Dat komt eigenlijk wel goed van pas nu op mijn werk bij Cercle met al die verschillende talen.

Vervolgens verbleef ik twee jaar in Gent. Eerst volgde ik aan de universiteit “criminologie”. Ik droomde er altijd al van om rechercheur te worden. Daarom koos ik die richting. Uiteindelijk was het niet zo mijn ding. Het was te zwaar voor mij. Dit moet ik eerlijk toegeven. Vervolgens “grafische en digitale media” aan de Hoge School . Dat was wel leuk, maar mijn ontwerpen waren echter niet goed genoeg en de creatieve ideeën kwamen er niet steeds uit zoals het moest. Dan weet je voor jezelf dat je moet stoppen (lacht).

Ik werkte ook als jobstudent in een supermarkt in Oostduinkerke. Uiteindelijk bleef ik er om er vast te werken. Dat was een periode van twee jaar. Ik groeide, kreeg meer zelfvertrouwen, werd volwassener en leerde meer op mijn eigen benen staan. Ik werd ook socialer tegenover anderen en kwam meer uit mijn schelp.

Na twee jaar werd het wel tijd voor iets anders. Ik wou een meer administratieve job waarbij ik meer mijn hoofd dan mijn handen moest gebruiken.

Zo belandde je via facebook bij Cercle?

Ik voetbalde destijds bij White Star Bulskamp, dezelfde ploeg waar ook de zus van secretariaatcollega Branco voetbalde en hij eveneens bij de mannen. We zijn reeds zo’n acht jaar vrienden op facebook. Zo zag ik op een dag een Cercle-vacature passeren. Ook voorheen had ik reeds Cercle-vacatures gezien op facebook, maar toen vond ik dat ik er nog niet klaar voor was en solliciteerde niet. Nu had ik echter het gevoel: “dat is het, nu ben ik er klaar voor!”. Ik solliciteerde en bekwam de job.

"Het is mijn droomjob."

Ook voorheen kwam je reeds af en toe naar wedstrijden zien?

Ik was reeds verschillende malen op Jan Breydel. Dit zowel op Cercle als Club. Op Cercle was dit met Branco, zijn zus en zijn familie mee. Ik vond het een leuke sfeer. Iedereen kent mekaar. Het gaat er zeer familiaal aan toe. Misschien zijn de supporters niet zo talrijk als bij een andere ploeg, maar ik vind iedereen wel aangenaam. Ze beschouwen je direct als een deel van de familie.

Je bent hier nu zo’n tien maand. Hoe voel je je?

Ik startte op 22 december 2016. Ik heb een supergoed gevoel. Het is mijn droomjob. Toen ik vroeger in de tribune zat, droomde ik er van om daar beneden te staan en iets met de organisatie kunnen te maken te hebben. Hier werken is voor mij echt de max! Het is danig gevarieerd, het is nooit saai. Het steekt niet tegen omdat je zodanig veel zaken hebt om je om te bekommeren. Ik krijg ook veel verantwoordelijkheden en het bijhorende vertrouwen, en dat vind ik ook leuk. Bovendien ervaar ik dat ik in dit jaar ook zeer veel bijgeleerd heb. Ik sta weer tien stappen verder in mijn leven qua persoonlijkheid. Je leert ook zeer veel nieuwe mensen kennen.

Je sprak van meer “open” worden. Je beperkt je niet tot je kerntaken op Cercle maar bent ook tegenwoordig “buiten de diensturen” op supportersfeestjes en organisaties?

Ik probeer inderdaad zoveel als mogelijk supportersfeestjes van de diverse verenigingen bij te wonen. Zo leer je ook die mensen beter kennen en de sfeer is er telkens zeer goed. Weer dat familiale, waarbij ik me direct thuis voel.

Dat ik ook aan “Levensloop” heb deelgenomen? Ik heb mijn neefje, die nog zeer jong was, verloren aan kanker. Al een voldoende motivatie op zich om deel te nemen. Sowieso wou ik eens deelnemen en toen ik vernam dat Jimmy De Wulf en Broes (Beloften) vanuit de jeugdwerking een team zouden afvaardigen, aarzelde ik niet. Na de uitwedstrijd op Beerschot-Wilrijk zijn we rechtsreeks naar “Levensloop” gereden om daar present te zijn van middernacht tot 04.00 uur. Niet dat we de ganse tijd gelopen hebben natuurlijk.

"Ik probeer ook alle uitwedstrijden bij te wonen. Ik miste er nog maar eentje dit seizoen. Cercle is eigenlijk mijn leven geworden!"

Ik zag het reeds vaak aan de uren waarop ik mails ontvang van het secretariaat en aan de randactiviteiten, het is hier geen nine to five job hé?

(lacht) Inderdaad. Het is wel een hele verandering. Mijn vorig werk was gewoon van 08.30 hr tot 19.00 hr . Je kwam thuis en deed niets meer voor je job. Nu sta ik op met Cercle en ga ik slapen met Cercle. Ik vind dat niet erg. Ik wil immers dat Cercle groeit. Ik wil er moeite in steken, zorgen dat het vooruitgaat en dat de supporters tevreden zijn. Dat vind ik echt belangrijk. Het is dan ook geen probleem voor mij om langer te blijven. Ik ga pas naar huis als mijn werk gedaan is. Actueel is het enkel wat moeilijker te combineren met mijn avondschool, maar ik heb het er voor over.

"Cercle is eigenlijk mijn leven geworden!"

Avondschool?

Ik zit in het 2e jaar “reisconsulente” aan Syntra. Ik ben daarmee aangevangen (voor ik bij Cercle kwam) omdat ik het idee had opgevat om in het buitenland te gaan werken. Sinds ik hier tewerkgesteld ben, is dat natuurlijk niet meer het doel maar het vak op zich interesseert me wel. Ook tijdens die opleiding leer ik veel bij. Ik ben er op alle vlakken vlot door en ik wil mezelf bewijzen dat ik iets kan afmaken. Mogelijks kan ik het in mijn verdere leven nog gebruiken. Je weet nooit wat de toekomst brengt.

Reizen zit wel in de familie. Mijn peter woont in Maleisië. In de vakanties gingen we ook vaak met mijn ouders op reis. We huurden huisjes of vertrokken met de caravan. Het zit er van kinds af aan in. Spijtig genoeg is het in combinatie met mijn job op Cercle niet meer zo vaak mogelijk.

Het kwam reeds even aan bod, je voetbalde ook zelf?

Ik speelde vijf of zes jaar bij White Star Bulskamp. Vanaf de opstart van de ploeg was ik er bij. Door het studeren heb ik dit jammer genoeg moeten stoppen. Mocht ik kunnen en de tijd hebben, zou ik er direct terug aan beginnen. Ik voetbal enorm graag. Dat is iets wat ik wel mis. Als ik van op de tribune wedstrijden zie, dan wil ik zelf op dat plein staan… (lacht).

Ik kom nog even terug op het secretariaat. Het klikt blijkbaar zeer goed tussen de collega’s?

Jazeker. Toen ik hier aankwam was het even aanpassen als enige vrouw. Maar er is een toffe sfeer. Iedereen is familiaal en accepteert elkaar zoals men is. Ook onze recentste aanwinst (sinds maandag n.v.d.r.) is een toffe gast. We zijn allemaal jong en voelen elkaar daardoor wellicht ook wat beter aan.
Het is zeker een plezier om hier te werken.

Een mooie afsluiter waar ik niets aan toe te voegen heb.

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 17/10/2017

Retro - Björn Sengier geïnterviewd

RETRO

Twee jaar tussen de palen op Olympia…

Björn Sengier geïnterviewd

Het kan iedereen overkomen. Je presteert prima in een of andere organisatie, je voelt je er kiplekker. En plots, niet alleen onverwacht maar naar je overtuiging ook onterecht, daar krijg je een koude douche over je lijf. Zo ijskoud is die douche dat ze je noodzaakt een einde te maken aan het verhaal dat je aan het schrijven bent. Niet dat er geen leven meer is na die shock, dat niet, maar toch wel zo dat het je bijzonder zwaar uitvalt een nieuwe start uit te zoeken en het roer weer op te nemen. De vraag die zich hierbij opdringt: Eens dat het tijd tot bezinken heeft gehad, hoe kijkt ‘het slachtoffer’ naar wat hem destijds overkomen is? Ligt het gebeuren hem zo zwaar op de maag dat het hem niet eens mogelijk is waardering uit te spreken voor wie en voor wat hij destijds heeft mogen meemaken? “The time is a great healer,” beweren de Engelsen, en Björn Sengier bewijst dat het waar is.

Lees meer

Shot-online 29/12/2018

Historiek van de shirtsponsors

Actueel zijn de Cercle-truitjes maagdelijk blank op de borst. De fiere witte dwarslijn loopt ononderbroken van de rechterschouder tot de linker heup.
Door de jaren heen prijkten er echter vijftien verschillende hoofdsponsors op de truien. Recordhouders (8 seizoenen) zijn onze recentste hoofdsponsor, die thans nog steeds op de rug prijkt, ADMB en ABB-verzekeringen. Rodenbach, die voor de supporters (naast Ysco) de lekkerste sponsor was (gezien de talloze gratis vaten…), prijkt op nr 3 met zes seizoenen.

De eerste vorm van sponsoring op de voetbaluitrusting kwam er bij Cercle in de jaren ’60. Het betrof eerst CULLIGAN (waterverzachters, koelers, …) en daarna de olieproducten “SINCLAIR” (Amerikaanse maatschappij opgericht in 1916 en genaamd naar de stichter). Deze publiciteit kwam voor op de trainingsvesten van de spelers. Shirtreclame was toen nog niet toegelaten.

Het logo van Sinclair was een groene dino (eigenlijk een Brontosaurus). Ik herinner me nog goed hoe voorafgaand aan sommige wedstrijden de spelers plastic groene dino’s in de tribune van het Edgard De Smedtstadion gooiden.
Even als uitsmijter: het dino logo werd gekozen omdat de firma een link wilde leggen met de enorme ouderdom van de grondstof waaruit hun producten gemaakt werden (en nog steeds worden).

1966-1967

1967-1968

Vanaf het seizoen 1972-1973 werd shirtreclame (onder strikte voorwaarden zoals één hoofdsponsor en niets meer) toegelaten. Meteen ook de aanleiding waarom de thans befaamde retro-truitjes slechts één volledig seizoen gedragen werden (1971-1972).
Cercle begon met een smakelijke sponsor, nl. het product met de toepasselijke naam “GOAL” van Chocolade Jacques.

Op de ploegfoto van het seizoen 1973-1974 prijken de spelers weliswaar nog eenmaal met de mooie truitjes met C-logo, maar algauw wijzigden de truitjes met een nieuwe sponsor, nl de ferry maatschappij TOWNSEND THORESEN met aanlegplaats in Zeebrugge.

Met het West-Vlaamse YSCO kwam er stabiliteit in deze sponsoring, want de ijsjesfabrikant prijkte drie seizoenen op de truien (74-75, 75-76 en 76-77).

1974-1975

Nog meer stabiliteit in de volgende veertien seizoenen. ABB-verzekeringen nam de eerstvolgende acht jaar voor zijn rekening (77-78 t/m 84/85).

1982-1983

De volgende zes jaar (85-86 t/m 90/91) waren voor RODENBACH. Een periode waar de (dorstige) supporters met heimwee aan terugdenken. Niet alleen omwille van het voetbal (met de klassespelers die we in die periode hadden), maar zeker ook omwille van de gulle sponsor naar de supporters toe…

1986-1987

In 1991-1992 een kort intermezzo met 49-JEANS dat eerder ook al sponsor van onze buren geweest was.

Toen volgden drie jaar met het Brugse benzine/diesel merk PETROS (92-93 tot zowat half 94-95). Door “omstandigheden” werden die drie seizoenen niet voltooid en kwam het sokkenmerk BREITEX voor de rest van het seizoen op de shirts.

Vervolgens, 95-96 en 96-97, kwam YSCO terug op de proppen en viel ook een regelmatig gratis ijsje in de gratie van de supporters.

Daarna ging Cercle de “auto-toer” op met RENAULT, welke vier seizoenen op de groen-zwarte shirts prijkte (97-98 t/m 00-01).

1998-1999

Wat de nieuwe sponsor in 2001-2002 inhield, was niet zo meteen duidelijk voor de modale supporter. Het betrof RES, een Barter-system waarbij o.a. handelaars onder elkaar konden/kunnen afrekenen met een eigen puntensysteem dat een geldwaarde vertegenwoordigde. RES bleef twee seizoenen sponsor, het 2e seizoen in co-sponsoring met Standaard Boekhandel, en pikte ongetwijfeld een graantje mee met de extra publiciteit bij de promotie naar 1e afdeling in 2003.

De daaropvolgende twee seizoenen (03-04 en 04-05) was het lezen geblazen want STANDAARD BOEKHANDEL van voorzitter Frans Schotte blonk op de truien.

Tijdens de drie seizoenen nadien kregen we telkens een nieuwe hoofdsponsor en telkens uit een volledig andere branche. In 2005-2006 was het de nationale telefooninlichtingendienst 1207, in 2006-2007 de voedingssupplementen VITAFYTEA en in 2007-2008 de campingvakanties VACANSOLEIL.

Ik schreef reeds dat in de jaren ’70 en ‘80 er een behoorlijke stabiliteit was i.v.m. de hoofdsponsors. In het seizoen 2008-2009 zette ADMB de eerste stap om zich naast sponsor ABB-verzekeringen van destijds te plaatsen. Deze HR-dienstengroep bleef eveneens maar liefst acht seizoenen hoofdsponsor van Cercle en is nog steeds co-sponsor (rugreclame).

Tijdens het vorige seizoen (2016-2017) had Cercle geen hoofdsponsor maar stond de vermelding van BUSINESS KRING 12 op de truien.

Noot: Van zodra dit toegelaten was prijkten ook tal van cosponsors op de shirts. Vaak ook trouwe. Niet in het minst de firma VAILLANT die Cercle zowat 25 jaar sponsorde met o.a. rugpubliciteit.

Tot zover dit beknopt overzicht betreffende zowat vijfenveertig jaar hoofdsponsors op de groen-zwarte truien.

(Georges Debacker)

Lees meer

Shot-online 28/11/2017

bekijk alle nieuwsberichten