Bij de laatste wedstrijd in de reguliere competitie, Cercle-Westerlo, waren weer enkele van onze Ierse vrienden op bezoek.
Herinneren we er aan dat Ger Staunton, befaamd Iers comedian en voortrekker van de Irish Cerclefans, tijdens zijn Europese tournee in Brugge zal optreden op dinsdag 20 maart.
(Georges Debacker)
Cercle en Brugge door de jaren heen… (deel 239)
(periode van 04-11-1961 -> 11-11-1961)
Cercle had van de komst van Beerschot geprofiteerd om een kostbaar puntje in de wacht te slepen. Konden de groen-zwarten dit herhalen tegen de rood-witte stadsgenoten van Beerschot ? Op de negende speeldag kregen ze alvast de kans om, in eigen huis hun puntensaldo wat aan te dikken…
“Cercle Brugge – Antwerp F.C. 3-1 - Geestdrift en strijdvaardigheid aan de basis…”
“Zelfs als Cercle met zware cijfers op Olympic, Club Luik en Standard geklopt werd, was de sportpers het eens om te zeggen dat de Brugse nieuwelingen goed en aantrekkelijk voetbal speelden, maar opvallend de nodige kracht, hardheid en snelheid misten om nu reeds in eerste klasse volwaardig te renderen. In andere woorden gezegd, de groen-zwarten waren te braaf en lieten zich te gemakkelijk maneuvreren door meer geroutineerde en geharde tegenstrevers, die reeds jaren het klappen van de zweep kennen. En zie, in een paar weken is dit volkomen veranderd. Cercle, die noodzakelijkerwijze naar het defensieve wapen greep, heeft zowel tegen Beerschot als tegen Antwerp met klank bewezen, wel de onontbeerlijke geestdrift en wilskracht te kunnen opbrengen om voor de broodnodige puntjes te kunnen vechten en dit met een verrassend succes. Het waren immers in het bijzonder voornoemde factoren die de nochtans fel gehavende Brugse ploeg toegelaten heeft de “mennekens” in bedwang te houden en thans Antwerp haar eerste nederlaag op verplaatsing toe te dienen. Alhoewel de groen-zwarten op papier geen schijn van kans werd toegekend om de Sinjoren ook maar enigszins te bedreigen, zijn ze er niet alleen in geslaagd door een stevige verdediging de roodbroeken te remmen, maar ook en vooral door hun snedige en geestdriftige uitvallen de Antwerpdefensie uit haar evenwicht te krijgen en tot driemaal toe te verrassen ! Overdreven was dat zelfs niet eens, want met een tikje meer beheersing vanwege Daels en Notteboom waren er beslist nog een paar doelpunten bijgekomen. Reden om laatstgenoemde Cerclespelers hiervoor een steen te werpen is er echter in geen geval, evenmin als naar Wittevrongel wiens flater het enige doelpunt der gasten meebracht, want allen hebben zich als één man en met ware leeuwenmoed in de harde strijd geworpen. Deze hebben ze trouwens ruim verdiend tot een goed einde gebracht, hetgeen een juiste beloning was voor hun allesgevend en niet-versagend presteren. Want aan het verdiende van de lokale overwinning was er niet het minst te tornen daar waar Antwerp voor haar verlies weinig verontschuldigingen kan doen gelden, tenzij het uitvallen van back Adriaensens en vooral het feit dat zij in een slechte dag was…
|
|
“Misschien niet de beste, maar wel de mooiste vereniging van ‘t land…” We spraken Pablo Vermote, de man die sinds enkele maanden samen met het communicatieteam o.a. de sociale media bij de Vereniging stoffeert. We leerden de sympathieke Bruggeling kennen een dag voor de aftrap tegen Union St. Gillis. Of hoe de liefde voor Cercle nog maar eens een stem en een gezicht kreeg.
SHOT sprak met … John Fiers
Aanspreekpunt Persoonlijk Integriteit (API)
Heden ten dage rusten er heel wat verplichtingen op onze voetbalploegen. Zo is vanaf 2023 een “aanspreekpunt Persoonlijke Integriteit” vereist. Bij de Cercle-jeugd zal deze taak ingevuld worden door John Fiers.
Dat John, met heel wat Cercle-achtergrond, niet in een onbekend avontuur stapt, moge duidelijk zijn na het volgende gesprek dat ik met hem had.
Ik wou starten met de klassieke vraag “stel uzelf eens voor”, maar kreeg meteen ook het antwoord mee op pakweg de volgende drie vragen op mijn lijstje. Lees dus even mee:
Ik ben geboren in Oostende en heb net een carrière achter de rug bij Defensie. Daar was mijn taak enerzijds mekanieker vliegtuigen, maar daarnaast ook een vijftiental jaar vertrouwenspersoon. Ik werkte voor de “Preventieadviseur psychosociale aspecten” (stond ook in voor zo’n 6000 personeelsleden van Defensie – ook in internationale humanitaire operaties) en was tevens milieucoördinator. Ik werk ook voor “Voetbal Vlaanderen” als clubondersteuner. Ik heb een zestigtal Provinciale, Interprovinciale en gewestelijke ploegen onder mijn bevoegdheid. Die bezoek ik een tweetal maal per seizoen. Ik ben ook lesgever aan de Vlaamse trainersschool. Daar geef ik de “Uefa C” en “instructeur B”.
Sinds kort ben ik op pensioen en de TVJO (Technisch Verantwoordelijke Jeugd Opleiding) en ATVJO (adjunct) vroegen mij om de functie op te nemen van API. Vanaf 2023 wordt dit een verplichting. Gezien mijn verleden stemde ik toe. Een twintig jaar terug was ik zo’n negen jaar actief bij de Cercle-jeugd. Mijn twee zonen speelden er ook. Ik was er trainer, jeugdcoördinator, organiseerde er als eerste de sportkampen en ook bij het International Yought Soccer Challenge Tornooi was ik een drijvende kracht. Ik mag zeggen dat ik een “groen hart” heb.
Cercle en Brugge door de jaren heen… (deel 238)
(periode van 21-10-1961 -> 28-10-1961)
De volgende wedstrijd, een uitwedstrijd, beloofde alvast geen gemakkelijke match te worden. En dat was dan nog zacht uitgedrukt. De groen-zwarten dienden het immers op te nemen tegen landskampioen Standard. Maar gelukkig moet elke wedstrijd altijd gespeeld worden en dat maakt het altijd toch weer spannend. De verrassing van een onverwacht resultaat, punten halen waar niemand die voorzien had,… Zou ook Cercle, in een begenadigde dag, daar eventueel toe in staat zijn ? “Veritas” spoorde, in opdracht van “Het Brugsch Handelsblad”, mee richting Luik en hoopte er alvast het beste van… :
“Standard Luik – Cercle Brugge 7-1 – De Luikse kampioenen op hun best !”
“Voor het eerst dit seizoen konden de Belgische kampioenen met hun voltallige samenstelling opkomen en Cercle heeft daarvan de gevolgen moeten dragen : niet minder dan zeven maal moest een nochtans voortreffelijke Mortier zich omdraaien en het hadden er nog meer kunnen zijn ware het niet dat de Rouches tijdens de laatste 20 minuten het wat gemakkelijker opnamen. Het dient gezegd dat Standard op ons een grootse indruk heeft gelaten : vooral de voorhoede, waarbij wij vooral Claessen en Crossan opmerkten, was niet te houden en het gaf de indruk dat de Luikenaars op deze genadedag wellicht de beste ploegen hadden baas gekund. Hun overwicht was bijwijlen zo groot dat zelfs back Vliers mee in de aanval kwam. In ieder geval namen de lokalen volledig het middenveld voor zich en het duo Bolzée-Houf, daarin geholpen door de onvermoeibare Ier Crossan, kon zich vanzelfsprekend volkomen uitleven. Hoeveel keren Houf keeper Mortier onder vuur nam kunnen wij zelfs bij benadering niet schatten, feit is in ieder geval dat de groen-zwarten, die dan nog gevoelig gehandicapt waren na de rust door het uitvallen van Perot, een ware voetballes kregen. Na de zevende competitiedag moeten wij vooral vaststellen dat het Cercle nog steeds mangelt aan snelheid : het ritme van de hoogste klasse hebben de groen-zwarten nog steeds niet vast. Indien men het middenveld onvoorwaardelijk aan de tegenstrever prijsgeeft, is het noodzakelijk dat de tegenaanval buitengewoon snel afgewerkt wordt om verrassend te zijn, vermits de aanvallers steeds numeriek in de minderheid zijn. Welnu, wat zien wij : telkens Nemes of Michiels in het bezit van de bal komen, wandelen zij omzeggens vooruit, tot er voldoende medespelers mee zijn, doch intussen zijn de puntspelers natuurlijk gemarkeerd en is alle gevaar bezworen. Wat een verschil met Richard Orlans, die thans beter speelt dan in zijn glorietijd bij Gantoise. Deze gaat in één tijd recht naar doel en samen met Bailliu kan hij een bestendig gevaar voor de tegenstrevers betekenen, indien hij oordeelkundig aan het werk gezet wordt. De Gentse postbediende was op Sclessin weer op zijn best en met een tikje meeval had hij zeker twee doelpunten gescoord. De eerste keer een vijftal minuten voor de pauze, toen de stand 2-0 was en een slecht ontzetten van de Waalse stopper Marchal Orlans alleen voor Nicolay bracht en de scheidsrechter voor ingebeeld handspel floot… Op de tegenaanval werd het echter 3-0 in plaats van 2-1 ! De tweede keer na amper twintig seconden in de 2e helft, toen Richard vanop 20 meter een fantastische kei afvuurde, die helaas tegen de binnenkant van de paal te pletter sloeg en die Bailliu dan voor de open doelmond hoog over zette. Hebben wij reeds de twee verdienstelijkste Cerclespelers vermeld : Orlans, die de vergelijking met Paeschen glansrijk zou winnen en van het opgetogen Standardpubliek na de wedstrijd bij het verlaten van het terrein, een ware ovatie in ontvangst mocht nemen, en Mortier die vooral in de 2e helft minstens een half dozijn zekere doelpunten voorkwam, dan konden verder alleen Bailliu, voor zijn onverpoosd zwoegen, Vanderhaeghen in mindere en De Caluwé in meerdere mate, voldoen. De anderen moeten op de eerste plaats sneller gaan spelen, zo niet zal Cercle nog dikwijls dergelijke pillen te slikken krijgen. Wellicht kan ook het feit dat de groen-zwarten gedurende praktisch de ganse 2e time met tien man moesten spelen (Perot moest immers definitief het veld verlaten aan de 55e min.), ter verontschuldiging worden ingeroepen…”
|
|
De (meeste) Cerclesupporters hadden zich tot nog toe afwachtend opgesteld in de hoop dat er snel een positieve kentering zou komen. Na de zware nederlaag op Standard besloot een zekere J.V.S. uit Assebroek in zijn pen te klimmen om eens flink zijn groeiend ongenoegen te spuien… :
“Open brief van een Cerclesupporter… - Maak ermee gedaan, jongens !”
“Waarmee ? Met dat minderwaardigheidscomplex waarmee ge elke zondag het plein oprent. Maak ermee gedaan, schudt het van u af, zet er de studs in. De commentators in pers, radio en televisie herhalen het iedere week : ge speelt goed voetbal. Waaraan twijfelt ge dan nog ? Ge kent het, even goed als eender wie. Heb toch geloof in eigen kunde. Dat ge de Brugse derby verloren hebt, en dat ge nu tegen Standard een flinke rammeling gekregen hebt ? Dat is juist. En wat dan nog ? Kijk, jongens, wij supporters verwachten geen mirakelen. Wij weten dat ge leergeld moet betalen, en veel. Wij vragen niet dat ge elke zondag zoudt winnen. Maar wat we wel vragen is dat ge u in iedere match zoudt inzetten, voor uw volle waarde, met al uw kunde, en met al uw wilskracht. Dat ge zoudt vechten voor elke bal, gedurende 90 minuten. Voetbal is zeker geen stierengevecht, maar het is ook geen spel voor oude juffers. Eerbiedig de regels van de sportiviteit, maar bijt een beetje harder van u af. Laat u niet langer meer intimideren door namen, maar intimideer zelf door kloeke vastberadenheid. Wij zijn niet belust op een Verviersreputatie, maar met de faam van “gemakkelijke” ploeg kunt ge er onmogelijk komen. En vooral, vergeet niet, dat een match 90 minuten duurt, en dat ge geen half uur nodig hebt om een paar doelpunten te maken. Van trainer Delfour vragen wij ook iets. Wij hebben volle vertrouwen in hem. Wij weten dat hij het ABC van het voetbalspel volledig onder de knie heeft. Met groot genoegen hebben wij sinds drie jaar de individuele vooruitgang der spelers kunnen volgen. Het voorbereidend werk is af tot in de puntjes. En nu vragen wij hem : asjeblieft, leer de groen-zwarten nu ook eens doelpunten maken. Aan het Cerclebestuur vragen wij : spaar uw aanmoedigingen niet, onder gelijk welke vorm. Wees niet krenterig. Na al de inspanningen die u reeds gedaan hebt, moet u resoluut uw kans gaan, zonder aarzelen, want mogelijk hangt het behoud daarvan af. En vooral : wordt er wel voldoende aandacht besteed aan de “mental training” ? Wij, supporters, hebben ten slotte ook iets te doen. Laten wij onze kritiek thuis, en brengen wij onze beste stem mee. Laten wij een beetje minder braaf en een beetje meer… fanatiek zijn. Op een voetbalterrein mag gerust een beetje herrie zijn, de tribune zal niet invallen. Wij moeten de stemming maken, de WINST-stemming. Komaan, mensen, allen aan één touw, en het ZAL gaan !”
SHOT sprak met … Ward Faes
Een Cercleman in dienst bij Cercle
Home is where the heart is. Ward Faes ging eind 2021 bij Cercle aan de slag als juridisch en financieel bediende. Hij is eveneens de nieuwbakken AML-officer voor Groen Zwart. We spraken de sympathieke Ruddervoordenaar daags voor het aftrappen tegen Zulte Waregem en kregen een inkijk in het dagelijkse reilen en zeilen van de Vereniging.